liar ♡ thirty three

53 1 0
                                    

"So, anong pag-uusapan natin?" Tanong ni Yukhei sa akin, sipping on his iced tea.

Nandito kami sa NCity, at tahimik pa. School hours kasi, and we agreed na hindi kaming papasok na dalawa. Si Mark na ang bahalang magdahilan para sa amin.

I leaned back on my seat, at saka naman huminga ng malalim. He's my boyfriend. Of course, he has to know. Besides, kahit naman na hindi ko siya boyfriend, kailangan niya pa rin na malaman dahil kaibigan niya si Yuta-nii. Yuta-nii and I both agreed na ako na ang magsasabi kay Lucas.

"I... Yuta-nii and I... we're not cousins," sabi ko, at napataas naman ang mga kilay niya.

"Huh? Paano? Hindi kayo magkaano ano? Paano yun? Teka, nakatira kayo sa iisang bahay! Paanong-"

"Calm the fuck down, Huang Xuxi. He's my brother." Sabi ko, and then he dropped his jaw.

"No fucking way. Pano?" Sabi niya, and then he fiddled with something on his index finger.

Kumunot naman ang noo ko sa nakita ko. I didn't notice he wore a ring. Nakita naman niya na nakatitig ako sa singsing niya, kaya he shrugged.

"It's a ring I got when I was young," sabi niya, and mas naguluhan ako.

Bakit kamukha nung...?

Sinubukan ko naman na hawakan yung singsing niya, but he was trying to take his hand away.

"Yukhei. Titignan ko lang," sabi ko, sternly, dahil bigla akong kinabahan.

Hindi naman siguro...? Ang lakas ng kabog ng puso ko, habang sinusubukan kong kunin ang singsing sa kanya, but he won't budge.

"Don't take it," sabi naman niya, and I looked at him in shock.

"Lucas! Titignan ko lang!" Sabi ko, and then he sighed.

"I never took it off after I realized it already fit me. I can't just-" sabi niya, kaya lang ay naialis ko na nang naaaliw siya sa pagkukwento.

Agad naman na nagsituluan ang mga luha ko na parang gripo dahil sa nakita ko. My heart hurt, at hindi ako makapagsalita ng matino.

Bakit nasa kanya to? Bakit nasa kanya yung Nakamoto ring ko? Yukhei...

"Lucas... bakit nasayo to?" I whispered, my voice cracking.

He looked at me with shock, bago kunin ulit ang ring sa akin. Nanginginig ako sa kaba, sa pag iyak at sa kung ano pa mang emosyon ito. Don't tell me...?

"I told you, I got it when I was young-"

"Liar! You can't, unless..." sabi ko, and then he furrowed his brows.

"I'm not lying, Vernice. I'm really not," he said, taking my hands and kissing my knuckles.

I was calmed down a bit, pero naiiyak pa din ako.

"This is mine... It was mine," bulong ko, and nanlaki naman ang mga mata niya sa narinig.

"H-Haruno?" He called, and I bit my lower lip.

My Japanese name... he called me...

"Fuck... tadhana! Bakit ganito?!" I said, and then he was speechless.

Hindi kaming makapagsalitang parehas, his hands gripping mine.

"You were that boy? You were that boy who saved me and promised to stay by my side but broke the same promise the day after? You were that liar?" Tanong ko kay Lucas, and then I saw a tear slip down his cheek.

"Oh, my God. Vernice, shit, I didn't know. But I was trying to stop my parents from moving us back to Hong Kong. I promise, I didn't want to leave you. I never wanted to. I wanted to play with you like normal kids do, I wanted to play pretend with you like normal six to seven year olds do, back then. I didn't have a choice," he answered, pero hindi ako makapagsalita.

He's not lying, is he? He's not, is he?

"Are you... are you not lying to me?" Tanong ko, and then he shook his head before another tear slipped down his eye.

I looked down. Hindi ko alam ang sasabihin at gagawin ko.

I knew there was something strange. Sabi ko na nga ba, may dahilan bakit parang ambilis kong nagkagusto sa kanya, at kung bakit ganun na lang kung magkagusto rin siya sa akin agad.

Things have a way of coming back to us in the end, maybe not just in the way we expect it.

I never ever expected my saving grace to be the same guy who saved me from loneliness the second time.

"Your promises... you won't break them again, will you?" I quietly asked, and he instantly shook his head.

"No! I won't. I'll stay with you, for real this time."

I just wish, he wasn't lying. Because I've fallen deeper.

Wong Yukhei, don't you ever leave me.

liar ♡ lucas wongWhere stories live. Discover now