Sex Slaves 2: Army or Exol

/21/

Katerina's pov

Έχω φύγει από το νοσοκομείο. Είπα στον Yoongi οτι θα πεταχτω στο σούπερ μάρκετ λίγο πιο κάτω για να πάρω τα απαραίτητα. Ξέρετε θα χρειαστεί να μείνουμε λίγο παραπάνω στο νοσοκομείο αφού η Αρτεα χρειάζεται να μείνει μέσα για αρκετό καιρό ακόμα...ελπίζω τουλάχιστον όλο αυτό να λήξει σε αισιόδοξο τέλος και να είναι καλά. Τον Yoongi έχουν αρχίσει να τον αφήνουν να βγαίνει από το δωμάτιο του για αυτό και τώρα έχουμε εγκατασταθεί και οι δυο μας στο δωμάτιο της Αρτεας, μόνο για ύπνο πάμε στου Yoongi.

Τεσπα η ώρα είναι 8:00μμ και τώρα θυμήθηκα ότι θα χρειαστούμε κάποια πράγματα για τις μέρες μας στο νοσοκομείο, αποφάσισα λοιπόν να βγω να τα πάρω. Ελπίζω μόνο να μην έχει κλείσει. Έλεος και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να περάσω μέσα από τόσα στενά μέχρι να φτάσω στο πιο κοντινό τουλάχιστον κατάστημα.

Περνάω από ένα μέρος με λίγα φώτα να του δίνουν φως στα βάθος, δεν είναι τόσο στενά εδώ όσο σε άλλα στενά που δεν μπορεις να πάρεις ανάσα από τον λίγο χώρο.

Αν και αυτό το στενό μου θυμίζει εκείνο στην Κορέα...όταν ο Jin και η παρέα του απήγαγε για πρώτη φορά την Βάσια και την Αρτεα όταν είχαν βγει έξω μόνες τους για να πάρουν φαγητό...λες να...;

"Επ~" ακούστηκε μια γνωστή ανδρική φωνή απέναντι μου, ήταν το μόνο που αυτή την στιγμή δεν ήθελα να μου συμβεί αλλά εδώ μαθαίνετε ότι ναι είμαι ο πιο άτυχος ανθρωπος στον κόσμο όλον.

Τον κοίταξα.

"Τι θες Chanyeol?" τον ρώτησα χωρίς καν να ξέρω αν τον συνάντησα τυχαία ή παίζει κάτι άλλο...το μόνο που με ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή ήταν να φύγω και το πιο σημαντικό...γρήγορα.

"Τς τς τς Κατερίνα, πώς μιλάς έτσι στο αφεντικό σου;" με ρώτησε ενώ άρχισε να πλησιάζει κοντά μου.

"Πρώην! Αφεντικό μου θες να πεις και μην με πλησιάζεις δεν έχω καιρό για τα παιχνίδια σου ενώ με πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθώ!" του απάντησα και έκανα να τον προσπεράσω αλλά δεν τα κατάφερα.

"Μικρή για πρόσεχε πως μυ μιλάς!" ύψωσε τον τόνο της φωνής του.

"Αλλιώς;!" το ίδιο έκανα και εγώ, τον κοίταξα βαθιά στα μάτια και περίμενα να πάρω την απάντηση του. Δεν τον φοβόμουν απλά είχα βαρεθεί να είμαι το παιχνίδι του.

"Αλλιως-"

"Κατω τα χερια σου!" ακούστηκε άλλη μια γνωστή φωνή και όπλα να οπλίζονται.