6.BÖLÜM: KADERIME AGLIYORDUM

Start from the beginning
                                    

şu an duygularımın tarifi yoktu, deli gibi bu adamdan korkuyordum,yine her zaman olduğu gibi işkence edecekti. Sesiyle yüzüne doğru baktım.

"Rahat durmassan daha çok acır"dedi. yanıma oturdu, eteğimi biraz sıyırdı, ne kadar karşı koymak istesemde olmuyordu,izin vermiyordu,gücüm yetmiyordu ki, eteğimin sıyrılmış olan yerine demiri bastırdı.o an tiz bir çığlık çıktı ağzımdan, hissettiğim o yoğun acı beni bitiriyordu,sanki eriyordum, bütün çığlıklarıma rağmen hala demiri bacağıma bastırıyordu. 

💜💜

Aynı şekilde vücudumun bir kaç yerine daha demiri bastırdı.artık bağırmaktan sesim gitmişti. gözlerimden yaşlar akıyor, bagiramiyordum, nefes alamıyordum artık, nasıl bir caniydi bu, bir insan nasıl bir insana böyle bir zulüm yapabilirdiki, demir'ı çekmesiyle güçsüz ce kafamı ona doğru cevirdim. tüpü söndürdü ve bana doğru yaklaştı.kafamı hemen öbür tarafa çevirdim,şimdi de bana dokunmaya mi calısacaktı. Gözlerimi kapattım ve yapacağı şeyi bekledim. kulağıma eğildi ve konuşmaya başladı. "sen benimsin o gözler 5 yıldır bana bakmıyorsa başkasına da bakamaz.

yarın o it bu eve gelince senin o gözlerinin ona baktığını görürsem,veya ters bir hareketini, aynı şeyleri şu yeşil ,güzel gözlerine de yaparım. bunu bil, kıyarım bu güzel yesillerine, dedi. ve uzaklaştı. kafamı kaldırıp ona baktim. "hadi üzerini değiş ve yatağa geç geliyorum" deyip çıktı.elimle yüzümü kapatıp aglamami siddetlendirdim, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Yarım saat kadar oturarak ağladım. kafamı kaldırıp saate baktım saat 1.30 a geliyordu. Oturduğum yerden ağrılar eşliğinde kalktım. bugün odama getirilen aynaya doğru sarsak adımlarla ilerledim, ve kendimi inceledim Esila karaca nasıl görünüyordu bunu merak etmiştim
aynadaki görüntüm içler acısıydi. Yüzümdeki makyaj akmış gözlerimin altı şişmişti.

Eteğimi biraz kaldırıp kadir'in yaptığı izlere baktım. Yanmış olan cildim, kabuk tutacakti. aman tanrım! bu nasıl bir acıydı böyle,başımı aynadan çekip dolaba doğru yürümeye başladım. kendi üstüme bir pijama ve sıfır kol bir tişört çıkardım. kadir'in içeri girmesi korkusuyla hızlı hızlı acı esliginde  giydim.

💜💜💜

Yatağa uzanmış acılar içinde bir yandan ağlıyor, bir yandan düşünüyordum.eğer yarın yamaç beni kurtarmazsa,ben kendimi kurtaracaktim.

bu sefer yapacaktım, engel olamayacakti.

Kapının açılmasıyla kafamdaki düşüncelerden sıyrılıp,hemen gözümü kapattım. kadir'in bana olan bakışlarını üstümde hissedebiliyordum. Iri adımlarıyla bana doğru yaklaştı,tam önümde durdu. yatağın çökmesiyle yanıma yatması bir oldu yüzünü benden yöne çevirmiş nefesini alabiliyordum. Içimden "keşke seni öldürebilsem Kadir Karaca" diye geçirirken elini saçımda hissettim.

bu adam nasıl bir şeydi böyle daha yeni bana işkence eden o degilmiydi? şimdide gelip benim saçımı oksuyordu,

kendimi geri çekerek yönümü öbür tarafa çevirip cenin pozisyonu aldım.yaptığı izler deli gibi sızlıyordu. Hemen uyumak istiyordum.

belki bu acı uykumda biraz olsun dinerdi. Kafamdaki düşüncelerle gözüm yavaş, yavaş kapandi.

*

Sabah kalktığımda ilk hissettiğim şey aciydi, dün geceye göre çok olmasa da yinede sızlıyordu. Yataktan kalkıp banyoya ilerledim. dün gece yüzümü bile yıkamadan yatmıştım, zaten ağrıdan dolayı bir şey düşünecek halimmi kalmıştı, banyoya girdim. suyu açtım.üzerimdeki herseyi çıkarıp suyun altına girdim.buz gibi su insanı rahatlatiyordu.

Kendimi temiz bir şekilde yıkadıktan sonra, banyodaki diğer işlerimi hallettim, saçımı kuruttum, havluyu üzerime sarıp banyodan çıktım.

dolabıma doğru ilerleyip kapağını açtım. elbiseleri görünce aklıma bugün yamaç ve burcu denen kızın yemeğe geleceği geldi,sahi bu burcu kimdi? karısıydi herhalde, çok merak ediyordum nasıl birisiydi, kesin kendini beğenmiş zengin züppe biridir diye düşünürken bir yandan da çıkardığım pijama ve yarım kollu tişört ü üstüme geciriyordum. Üstümü giyinip kitaplığıma doğru ilerledim. kitaplığımı karıştırırken dünya klasiklerinden okumadığım "serguzeşt"kitabını aldım. koltuğa gidip oturdum ve  kitabı okumaya başladım.

Bir saat okuduktan sonra kitabın kapağını kapatıp koltuğun üstüne bıraktım.  Kapının açılma sesi geldiğinde başımı kapıya doğru cevirip  baktim.
İçeriye giren hizmetli elindeki kahvaltı tepsisini masaya bırakıp çıktı  acıktıgımı hissettigimde kalkıp masaya oturdum ve bir şeyler atıştırdım   bu kocaman evde bir odanın içinde hapis kalmıştım. insanlar işledikleri suçlar dolayısıyla hapishane' ye girmezmiydi? peki ben ne suç işlemiştim? benim suçum neydi?. aklımda hep yamaç beni kurtaracakmi? sorusu vardı.
Kahvaltimi yaptım. saat 3' e geliyordu. zaman ne çabuk geçmişti böyle, masadan  kalkip dolabıma doğru yürüyüp kapağını açtım. dünkü gördüğüm mor elbise yine gözüme çarpmıştı. elime alıp bu şahane elbiseye öylece bakiyordum. Evet! karar vermiştim, bugün bu güzel elbiseyi giyecektim. altına aldığım süet stilletto ile bir birine yakışırdı, üzerimdeki pijama ve tişörtü usulca çıkardım, ardından elbiseyi üstüme geçirdim. Topuklu ayakkabıları da giyince aynaya doğru yaklaştım. elbise üzerime tam olmuştu. Aynadan kendime bakarken, kapi' nin kilidi açıldı, hemen sonra kapı aralandı içeri giren kadir'le olduğum yerde kalmıştım. Bana doğru yaklaştı, konuşmaya başladı. "düşündüm de sen bugün bizimle o yemekte olamayacaksın, üzgünüm! Durdu ve üzerimdeki elbiseyi baştan aşağı süzdü. "bu elbisede sana çok yakışmış, ama bu odadan çıkmasan daha iyi,yoksa büyük ihtimalle yine canın yanacak, dedi. dudağının iki kenarı kıvrılmış bir şekilde,

şimdi ne yapacaktım? sessizliğimi bozup konuşmaya başladım."evde olduğumu bilirlerse ve ben onların karşısına cikmassam ayıp olur."dedim son umudum buydu, belki böyle düşünürse bu lanet odadan çıkmama izin verirdi. ufak bir kahkahasiyla dusuncemden sıyrılıp ona baktım."ahh! çok zekisin, benim güzel karım"diyip elini yüzüme doğru yaklastirirken, hemen kendimi geriye doğru cektim.

Eli havada kalmış,bana doğru bakarken,ani bir hareketle elini saçımın arkasına doğru atıp saç diplerimi tuttu.kendine doğru biraz çekti ve kafasını kulağıma getirip fısıldadı. "benden kaçma diye sana kaç defa söyledim. Sen beni 5 yıldır taniyamamişsin herhalde ben istediğimi alırım kızım,bunu en iyi sen bilirsin" dedi ve bende acı bir kahkaha bastım."senden nefret ediyorum biliyorsun dimi"dedim saçımdaki elini biraz gevsetip yavaşça çekti. "Senin annen güle gittiğini soyleyecegim.

sakın sesini çıkarma, aksi takdirde sana bu odada neler yapacağımı biliyorsun" dedi ve  iri adımlarıyla benden uzaklaşıp kapıya doğru yöneldi,ardından kapının kapanma sesi duyuldu. Üstümdeki elbiseyle gerisin geri gidip yatağın üzerine çöktüm.dolan gözlerimi özgür bırakıp  hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım
Su an yine her zaman olduğu gibi kaderime ağlıyordum...

Bölüm sonu

Iyi okumalar 💜

Vote ve yorum atmayı unutmayın

Sizleri seviyorum💜

Duyuru
Ilk yorum atan kişiye bir bölümümü ithaf edeceğim. bende
Çok heyecanlıyım neler olacak, sizinle birlikte bende merak ediyorum esila o evden kurtulabilecekmi?, yamaç kadir'e gerçekleri anlatacakmı? burcu kim?birlikte okuyup göreceğiz keyifli okumalar 💜💜

TUTSAK KADIN Where stories live. Discover now