Queen Of Darkness

10: Lost City

Chapter 10.

Lost City

TAHIMIK kaming naglalakad sa tahimik na kagubatan. Malalim ang iniisip nila batid ko iyon. Ang sabi rito sa mapa ay malapit na kami sa deserto. Tatawid kami sa sapa, para makarating ruon. Mabilis kaming nagsitakbuhan sa dulo ng gubat ng makarating kami sa sapa. Mabuti naman pangalawang araw na namin ito kaya kaylangang makarating na kami agad sa destinasyon namin.

"Maglinis muna tayo ng katawan natin, ang lagkit na natin!," sigaw ni nikki.

Nasa sapa na siya at nagsisimulang hugasan ang mga kamay niya. Ganun din naman sina Star at Asher na mukhang batang naghahabulan.

I never thought that they have this kind of attitude, ang akala ko kasi puro sila mayayabang, Si Gashina lang naman pala.

Tahimik ko lang silang pinagmamasdan, habang nakaupo ako. Napagod ako sa paglalakad, nakalimutan ata ng matandang epal na napilayan din naman ako ni Gashina.

"Bakit ka pa nakaupo diyan?" I stiffened when I heard his voice.

Hindi ko alam na nasa tabi ko lang siya at nakatayo siya sa likod ko. Nakakinis talaga itong lalakeng ito. Mahilig mang gulat bigla na lang nag sasalita.

"Mamaya na, I'm tired."

I'm sweating and I don't understand why. Sa tuwing nagkakalapit kami ay bigla nalang akong nanghihina at bumibilis ang pinitig ng sentido ko.

"Who are you?" Agad akong napaligon sakanya ng itanong niya iyon.

He's voice are so cold, bigla na lamang kong nanlamig. Nagdududa na kaya siya? I know its him, pero hindi ko lang talaga matanggap sa sarili ko.

"Nagpapatawa ka ba?" sabi ko saka pekeng tumawa.

Hindi naman siya tumawa. Naglakad siya papunta sa harapan ko. Matangkad siya kaya nakaangat ang tingin ko sakanya. Ano bang problema nitong Bluwest na ito.

"I can see her to you" Its feels like kinakausap niya lang ang sarili niya ng sabihin niya iyon.

Who's her? Nakikita niya siya sa'kin? Don't tell me its his first love? Agad namang nagsalubong ang kilay ko. My face is unique wala ng papantay sa kagandahan ko noh! Kahit pa yang girlfriend niya.