2.BÖLÜM: Lutfen Bana yardım Et

Start from the beginning
                                    

Yanımdaki 45'li yaşlardaki kadından bir şekilde yanımda olan çantasından göz kalemi yada yazabileceğim bir şey almam lazımdı. Eminim ki bu süslü kadının çantasında işime yarayacak bir şey vardı yuzundeki makyajdan bu kolayca anlaşılıyordu  lanet olsun ben bunu nasıl akıl edememiştim,çanta da getirmemistim.  zaten az önce de lavaboya gitmişti. Nasıl alacaktım ki?bir fırsat bulmam lazımdı,şu an erkekler çok koyu bir sohbete girişmiş iş konuşuyorlardı. kadir de konuşuyordu, bence bu bir fırsattı,yanımdaki kadın konuşmaya başladığında yavaşça koluma değen çantasına elimi indirip fermuarını yukarı çektim ve biraz actim kadın konuşmayı kesti hemen elimi çekmek zorunda kaldım "ahhh! Lanet olsun tam zamanında sustu bu kadın da" derken tekrar konuşmaya başladı elimi yavaşça indirip biraz daha fermuarını çektim,  o sırada gözlerim herkes de dolaşıyordu   elimi içine koydugumda  içini elimle yokladım elime gelen herşeyi ilk başta işime yarar mı diye kontrol edip bırakıyordum  elime  düz bir cisim geldi elime usulca çekip hemen çıkardım, eteğimin biraz aralayıp bacağımın üstüne bıraktım ve eteğimi tekrar eski boyutuna getirdim ne olduğuna bakmamıştım inşallah yazabileceğim bir şeydir diye içimden geçirirken yamaç 'â bakıyordum. Bana bakmaliydi ama o da sohbete dalmıştı anlaşılan,

bu sert adam için iş çok önemli olmalıydı

Elimi bir tane peçeteye attım ve ağzımı siliyormus gibi yaptım, sonra kimsenin bakmadigindan emin olduğumda onuda . Bacağımın üstüne yazabileceğim şekilde koydum bacağıma koydugum diğer uzun cisimi aldım, ne olduğuna bakmak için usulca kendime yaklastirdim. o sırada kadir bana döndü. Bir telaşla elimi çektim. Ona ne der gibi bir bakış attım, kafasını bana yaklastirdi ve konuşmaya başladı "sıkıldıysan kalkalım karıcım" dedi hemen cevap verdim "yoo sen işini hallet sonra kalkarız"dedim söylediğim şey onu memnun etmiş olacakki dudaginin iki kenarı kıvrıldı ve önüne dönüp tekrar konuya dahil oldu.bu yanımdaki kadınlarda herhalde önceden birbirlerini taniyorlardi, benle bir kelime dahi etmediler. ama maşallah geldiğimden beri bir tanesi susmadı diye içimden geçirirken, yine uzun cisimi kendime doğru çektim ve ne olduğuna bakmaya çalıştım,evet bu çok iyi olmuştu aradığım şeyi bulmuştum işte, bu bir göz kalemiydi. hemen kapağını acip dizime yerleştirdiğim peçeteye yazmaya başladım "lütfen bana yardım et beni zorla evine tutsak etti beni kurtar yalvarırım" 

"Esila karaca kadir 'in zorla evlendiği eşi" o kadar hızlı yazmıştım ki inşallah yazımdan anlardı
Hemen kalemi alıp usulca kadının çantasına attim  fermuarı çekme gereksiniminde bulunmamıştım

Karşımda oturan adama peki bunu nasıl verecektim. Kadir giderken beni gözünün önünden ayirmazdi, nasıl yapacaktım ki diye düşünürken aklıma çok tehlikeli bir şey geldi,ama bu çok riskliydi.
nasıl yapacaktım ya yakalanirsam,bu sefer kadir beni öldürürdü. Hoş ya zaten bu kağıdı veremezsem, ve burdan hiç bir sonuç elde etmeden, eve dönersem kendimi ben oldürecektim .

Bir şey kaybetmeyecegimi anlayıp yaptığım riskli plan'a başladım. yavaşça önümdeki eti yiyormuş gibi yapıp çatalı yere attım. çok hızlı hareket etmeliydim, kafamı direk aşağı masanın altına sokup ayakkabı nin bagini cozdum. Ayağımı içinden çıkarım peçeteyi ayak baş parmağımla diğer parmağımın arasına yerleştirdim, ve hemen çatalı alıp kafamı kaldırdım.

kadir bana sinirli şekilde bakıyordu Allah'ım ne olur görmesin nasıl gördü ki,uzun bir beyaz örtü vardı.nasıl gördü ya,diye düşünürken bana yaklaştı. ve "canın sıkıldı herhalde" dedi bir de beni düşünüyor gibi yapıyor ya,daha çok sinirlerim bozuluyordu.

Allah belanı versin senin dedim içimden sonra ona biraz daha yaklaşıp konuşmaya başladım. "Nede olsa eve gidince tekrar tutsak olmayacakmiyim?o odaya kilitlemiyecekmiyim? o yüzden aksine tadını çıkarıyorum" dedim sahte ve acı dolu bir gulumsemeyle,yüz hatlarının gerildigini görebiliyordum. Sessizce çekildi,ve önüne döndü. eve gidince bunun hesabını benden soracakti. özellikle de yamac'â öyle bakmamin hesabını soracakti buna emindim. Kendimi biraz kaydirarak, karşımdaki kişiye yamaç' a doğru ayağımı uzattım ve evet değdi, inşallah yanlış kişiye uzatmamisimdir .diye düşünürken alta baktı ve ayağımı gördü direk yüzünü bana çevirdi. bende yüzümden ona "lütfen al" bakışı attım.

yüzümdeki tüm benliğimi ortaya çıkardım.sonra beklemediğim bir şey yaptı, almayacağını düşünürken aldı, direk ayağımı çektim,ve onu izledim peçeteyi aldı, ve hemen ceketinin cebine attı. hissediyordum,Yardım edecekti bana, bir insan hiç tanımadığı bir insana nasıl guvenirdi bilmiyorum ama ben yamaç ' a güveniyordum beni kurtaracaktı,   çünkü güvenmekten başka çarem yoktu

❤❤❤

Tüm yemek boyunca arada bana bakan yamaç ile göz göze geldim. yanımdaki kadınların konuşmasıyla erkeklerin derin iş konuşmasından açıkçası sıkılmıştım. En sonunda kadir "kalkalimi"diye sorunca "evet" dedim yavaşça kalkarken aklıma ayakabimi baglamadigim geldi. hemen oturdum bağlarken kadir, örtüyü kaldirip altta ne yaptığıma baktı."bagcigim çok sıktı" diye beklentisine cevap verdim başını sallayıp örtüyü indirdi. rahat bir nefes aldım,ve kalktım masadan,kafami kaldırıp masanın karşısına bakınca yamaç ile göz göze geldik. ona muhtaç dolu bir ifadeyle baktım.inşallah beni anlarda ve  bana yardım ederdi, yada gidip beni kadir'e şikayet ederdi,işte o zaman beni ne işkenceler beklerdi kim bilir, düşüncelerim den kadir' in kolumdan tutmasiyla sıyrıldım.

herkesle vedalaştıktan sonra arkamizi dönüp yürümeye başladık ve restorandan çıktık arabaya doğru ilerlerken beynimi durduran bir şey oldu. "kadir bey" diye bağıran biri, hayır bu onun sesi " yamaç'ın" evet işte ben şimdi bitmiştim...

Bölüm sonu

Iyi okumalar canlarım❤

Vote ve yorum atmayı unutma

Sizleri seviyorum kendinize iyi bakın inşallah güzel geri dönüşler alırım keyifli okumalar yazım hatalarım olabilir o yüzden kusura bakmayın😘😍💜

TUTSAK KADIN Where stories live. Discover now