My Husband is a Gay [✔]

10 (sowon sakit otak)

Selepas pulang dari Jepun pada tengah hari tadi, semuanya pulang ke rumah masing masing untuk berehat.

malam

Jeonghan turun ke tingkat satu rumahnya.

Jeonghan : Sowon, buatkan aku kopi. Boleh??

Kepalanya menjenguk ruang tamu. TV bernyala tapi keberadaan Sowon tiada.
Dari ruang tamu, boleh lihat dapur.. Sowon juga tiada disitu.

Tidak terlalu peduli dan fikir, Jeonghan ke ruang tamu dan duduk di situ, menonton televisyen. Sebenarnya dia boleh ja gi buat kopi sendiri, tapi itulah.. ma-las

Jeonghan : Mana sowon ni? Takkan keluar kot.

Namja ini berjalan. Diselaknya langsir, keretanya ada disitu. Mula lah pikiran dan batin negatifnya bersuara.

Dia mendail nombor Sowon tapi tak dijawab sama sekali.

Jeonghan : SOWON!!!!! .

fuhhhh. bagai bercakap pada diri sendiri. Suaranya sahaja yang bergema.
Kakinya lantas menuju ke dapur.

Jeonghan : Sowon... neon eodiga?? Kim Sojung-ssi!! Aniya aniya.. Yoon Sojung-ah!

Jeonghan : mati aku kalau Sowon kena culik ni..

Dia menatap kosong meja dengan nafas tak tenteram. Kemudian sesuatu lampu bewarna biru kecil menangkap pandangannya.
Lampu itu berada di pintu belakang atau senang disebut, pintu dapur. Jika bulatan kecil itu bewarna biru, bermakna tidak berkunci.

Jeonghan menghampiri pintu itu. Dia menguncinya..
kemudian, dirinya berbalik semula ke arah pintu. Lampu luar dibuka. Pintu juga dibuka. Dia jenguk sekeliling. Tiada apa apa aneh.

Sowon : Ada apa terjenguk jenguk camtu?
Jeonghan : OHBULANBINTANGCAHAYA!
sowon : pfft. mwoyah..
Jeonghan : Yah! kau kemana hah?!
Sowon : Tak kemana..
Jeonghan : Aku panggil kau sampai nak terkeluar anak tekak. Tak dengar ke hah?
Sowon : Saya dari tandas lah

Sowon tunjuk tandas a.k.a jamban di belakangnya. Boleh sahaja tak dengar kerana ruang itu kedap udara.

Jeonghan : Huh! kau tahu, aku pikir kau kena culik atau kena apa apa!
Sowon : Ish tak elok lah pikir macam tu
Jeonghan : Habis asal pintu belakang tak berkunci?
Sowon : Lah tak berkunci?

Jeonghan angguk sambil mempamerkan wajah risaunya yang separuh mati. Sowon pula kelihatan tenand dan berfikir.

Sowon : Bukan awak yang pergi buang sampah ke petang tadi?
Jeonghan : Aku tak kunci eh? Hehehehe (mengacak rambut Sowon)
Sowon : Tch.
Jeonghan : Buatkan aku kopi.. boleh tak?
Sowon : Kopi apa?
Jeonghan : Kopi O'
Sowon : Okayy
Jeonghan : Aku duduk kat ruang tamu naee
Sowon : ehm.

__

Sowon memberi secawan air kopi kepada suaminya. Tapi sebelum itu, dia hirup dulu sikit.

Jeonghan : yah, naekkoya..
Sowon : ala nak sikit je. Lagipun saya yang buat kan?
Jeonghan : Kau minum kopi malam malam.. nanti nak tidur susah
Sowon : Gwencanha
Jeonghan : sudahlah. kau nak bagi aku cawan ke apa?
sowon : hehe

Sowon menyuakan air itu kepada Jeonghan. Dengan lantas namja itu meminumnya, tepat di tempat Sowon minum. ciaaa

Jeonghan : Dah gi naik
Sowon : waeeee
Jeonghan : takyah takyah. nanti kau tengok tv, lepastu kau tidur. Aku yang kena angkat.
Sowon : Kejutlah
Jeonghan : Kejut? Tch
Sowon : Awak kan suami saya, so angkat jelah. naee? (duduk di sebelah namja itu)
Jeonghan : ye memang tak salahnya aku dukung kau. Salahnya, berat kau tu macam berat anak gajah.
Sowon : Ewah! sedap betul mengata orang. Dasar tak cermin diri sendiri. Perempuan berat sebab tulang okay
Jeonghan : Tak mengaku. Tulang ke lemak
Sowon : Awak suka kan kalau saya ada lemak!
Jeonghan : Ye tapi kau takda masalahnya
Sowon : So saya ringan~ (flip hair depan muka Jeonghan)
Jeonghan : Bana (tolak kepala Sowon)
Sowon : Jjinja...