~13~

11.9K 578 443
                                    

Yerde olan JungHee'nin kafasını kaldırdı ve bir yumruk attı.

Kolumdan tutup beni çekiştirmeye başladı. Ayak uydurmaya çalıştım. Arabaya yaklaşınca bıraktı. Sürücü koltuğuna oturdu. Bende oturdum ve kemerimi bağladım.

Ben: Nereye gidiyoruz?

Jimin:......

Ben: Jimin kızıcak bir durum yok. Eve gidiyoruz dimi?

Jimin:.....

Ben:  Jimin cevap verir misin?

Jimin: Min! Evde konuşucağız!

Ben: Beni küçük bir kız gibi azarlayacak mısın?

Jimin: Küçüksün zaten.

Ben: Değilim

Jimin: O zaman küçük bi kız gibi cevaplar verme.

Kollarımı göğsümde birleştirdim. Somurtup yolu izlemeye başladım.
Zaten çok uzak değildi onbeş dakika sürmeden gelmiştik.

Eve doğru yürümeye başladım. Kapıyı tıklayacakken Jimin'in sesi beni durdurdu.

Jimin: Arka bahçede konuşalım eve geçmene gerek yok.

Kafamla onayladım ve onu takip ettim. Karşılıklı oturduk.

Ben: Madem sorguya çekiliyorum. Sen sormadan başlıyorum.

Eliyle başlamamı işaret etti. Buyutucek bir şey yoktu ki.

Ben: Yeon ile basket oynuyorduk. Sonra bir grup geldi. Bende maç bitmeden gitmek istemedim. Diğer potada oynayabilirlerdi. Söyledim ancak dinleyen yoktu tabi. Işte sonra atış yaparak karar almayı düşündüm. Kabul etti. Kazanmak uzereydim. Bir atış kalmıştı. Pes etti el sıkışmak için geldiğini düşünmüştüm ama

Jimin: Kucağına aldı ve potaya oturttu

Kafamla onayladım. Bu kadar işte başka bir şey yok.

Jimin: Neden izin verdin.

Ben: Izin vermedim. Vurdum da ama takmadi iste. Gitmeselerdi gorurdu o.
Sen niye bu kadar taktın acabaa.

Jimin: Boşversene.

Ayaklaninca kolundan tuttum. Önce koluna sonra bana baktı.

Ben: Bana da açıklama yap. JungHee ile nerden tanışıyorsun.

Jimin: Niye açıklayım ki

Ben: Ben açıklama yaptım sen de yap merak ediyorum.

Jimin: Yapmasaydın.

Ben: Zorladın. Beni mal durumuna düşürme!

Jimin: Min... Malsın.

Kolunu çekip içeri girdi.

Arkasından bağırdım ama takmadı. Ben niye açıklama yaptım ki. Cidden malım.

Aishh.

Odama çıktım. Biraz oyalandiktan sonra ders çalışmaya başladım.
Içimde bitmek bilmeyen bir huzursuzluk vardı. Bu aralar Jimin'in üstüne fazla mi gidiyordum.

Odadan çıktım. Jimin'in kapısının önüne gittim. Içerden Jimin'in sesi geliyordu. Şarki mı söylüyordu. Kapıyı aralayıp içeri baktım.

Yatağa uzanmış gözleri kapalı şarkı mırıldanıyordu. Beni fark etmemisini diledim. Kapıdan geçtim. Yanına  kadar sessiz adımlarla ilerledim. Bir süre dinledim.

 ~PJM~ ❄(TAMAMLANDI)❄Where stories live. Discover now