(Ow. Wait, I'll get my son.) God! Ayub nga. Hinarao ko nalang kay Daven ang screen kaya face to face na silang dalawa ngayon ni Yudin, Yuan and Ara's son.

"You look stressed, is Daven stressing you?" I heard a voice asked from behind me.

"Nah. I'm fine. Gising ka na pala. Akala ko matatagalan pa ang pagkakatulog mo. Ang antukin mo na." I joked. Kasi naman, lately, masyado na siyang antukin, I can't help but to get scared everytime.

"Epekto lang 'to ang anes--"

DING! DONG! DING! DONG!

I pursed my lips when I heard the bell rang. Sino naman kaya ito?

"Wait, I'll just--"

"Ako na. Just continue cooking. I'm starving." Napailing nalang ako tsaka nagpatuloy nalang sa ginagawa ko. Nang matapos ay tsaka ako nagpunta sa sala dahil hindi na niya ako binalikan sa kusina matapos niyang pagbuksan ang nag-doorbell.

"He's so cute! So, you're his nanny?" kumunot ang noo ko nang marinih ko ang boses na iyon.. familiar...

"Nanny? Ah, yeah, I am his nanny. How are you related to his father, again?" teka... anong nanny ba?

"Ah, he's a close friend. A colleague? I don't know what to call our relationship, really. We just happen to share some moments together when he was still here with his sister, Guia." Teka... hindi naman siguro diba?

"oh, really, now? Wait, I'll call him for you!" Mabilis siyang tumayo papunta sa direksyon ko, kinabog naman ang dibdib ko kaya mabilis rin akong lumabas para hindi na siya mapagod.

Rest, remember?

"Oh! Andito ka pala. Your colleague is here!" She cheerfully stated, ako naman ay dumiretso ang mukha dahil sa pagdidiin niya ng salitang colleague.

"Devon! Finally!! you're back! I really thought you'd never come back!" napa-atras naman ako nang akmang yayakapin ako ni Frida. She my former workmate...

"Umm, hey, Frida... it's umm... nice to see you again." Bakit ba siya nandito? Hindi ko tuloy alam kung paano aakto sa harap niya dahil kanina pa ako pinupukol ng masamang tingin ng isa diyan.

"I know! And you have a son!! Where's his mother?! Did she leave you?"  Natahimik ako. Did she leave me? Andito naman siya.. Of course, she didn't.

"Ah.. no.. actually--"

"He's so cute! He looks like you!!" Napangiti naman ako dahil alam kong si Daven ang tinutukoy niya..

"Away! Away! Da-ddy!!" natawa nalang ako nang marinig ko ang sinabi ni Daven. Napakasama ng tingi niya habang nakaturo kay Frida na hinfi man lang siya pinansin.

"Uh, Frida, I really have to take care of my family. I'll just talk to you when I have some free time, 'kay?" I tried to not sound offending though it didn't work really pero gusto ko na kasi talaga siyang umalis eh... siguradong magigisa na ako  nito mamaya.

Nagtataka man ay hindi na nagtanong pa si Frida. She bid her goodbyes and said she'll be back soon and that I should rest..

Thank goodness!!

LATER that night, we had dinner. And tahimik, sobra. Tanging mga tunog lang ng kubyertos ang gumagawa ng ingay na naririnig ko. Daven was already asleep kaya kahit babbling niya ay wala na, so here we are, silence as heck!

I was in the middle of eating when I heard her put down her fork and spoon kaya naman ay napatingin nalang ako sa kanya. She looks pissed but looks calm as well and that only makes her scarier.

Samaniego Side Story 1: My ValerieWhere stories live. Discover now