Βέβαια και οι δυο έφταιγαν.

Εκείνος κοίταξε κάτω και μετά ξανά την κοπέλα που καθόταν δίπλα του.

Δεν μίλησε.

Δεν ήξερε τι μπορούσε να απαντήσει.

Ίσως επειδή μπορεί και να το πίστευε.

Επικρατούσε ησυχία μέσα στο δωμάτιο, μέχρι που το τηλέφωνο της Σταματιας άρχισε να χτυπάει.

Στην αλλη γραμμή ήταν η Κατερίνα.

Χωρίς δεύτερη σκέψη το σήκωσε.

Σ:"Ναι;"
Κ:"Έλα Σταματια, η Κατερίνα είμαι..."
Σ:"Έλα Κατερίνα, τι έγινε;"
Κ:"Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν θα ήθελες να βγούμε...μαζί όμως και με τα άλλα τα κορίτσια..." την ρώτησε διστακτικά.
Σ:"Ναιπ, θα το ηθελα~"
Κ:"Ωραία, μόνο πουυυυ..."
Σ:"Μόνο που;"
Κ:"Θα ήθελα να τις ειδοποιήσεις...δεν θέλουν να μιλησουν με εμένα..."
Σ:"Οου...ναι, μην ανησυχείς θα τους το πω εγω~" χαμογέλασε.
Κ:"Εντάξει~*χαμογέλασε και αυτή* Τα λέμε, Σε ευχαριστω~"
Σ:"Τιποτα~" ξανά χαμογέλασε.

~Τελος Κλησης~


"Ποιος ήταν;" την ρώτησε.

"Η Κατερινα~" του απάντησε ενώ έκλεινε το κινητο της.

"Και τι ήθελε;" συνέχισε να την ρωτάει

"Μου είπε να βγούμε όλες με τα κορίτσια~" του απάντησε ξανά.

"Γιατί για να σας ζητήσει συγνώμη και να σας πείσει να ξανά δεθείτε;" γέλασε ελάχιστα.

"Ωχου Tae μην ξανά αρχίζεις!" σηκώθηκε από την θέση της.

Έπιασε το χέρι της και την έβαλε στην αγκαλιά του.

"Συγνώμη.." ψιθύρισε στο αυτί της.

Εκείνη ανταπέδωσε στην αγκαλιά του.

-----------------------------------------------------------

Έφτασαν στο μπαρ.

Η Αρτεα είναι ήδη πίσω από τον πάγκο μαζί με το αφεντικό της και δίνουν ποτά που ο κόσμος τους ζητάει.

Ο Yoongi καθεται έξω από τον πάγκο, χαζεύει τον χώρο και τον κόσμο γύρω του αλλά πιο πολύ την κοπέλα του να δουλεύει.

Την χαζεύει.

Η Αρτεα δεν έχει βγάλει καθόλου το σακάκι του Yoongi απο πάνω της από την ώρα που ήρθε στο μπαρ και άρχισε την δουλειά της.

Ώσπου κάποιος την πλησίασε.

"Αρτεα~" ακούστηκε η φωνή του αφεντικού της να την φωνάζει βρίσκοντας την στιγμή που δεν είχε πολύ κόσμο να ζητάει ποτό.

"Ναι κύριε Sehun?"

Το αγόρι της παρακολουθούσε και άκουγε την συζήτηση μεταξύ τους.

"Πρέπει να βγάλεις το σακάκι~" της είπε.

"Μα κύριε.." πήγε να δικαιολογηθεί αλλά δεν την άφησε.

"Είπα κάτι, σου έχω πει ότι πρέπει να ντύνεσαι πιο προκλητικά λόγο της δουλειάς σου".

"Μάλιστα κύριε...." όταν όμως πήγε έβγαλε το σακάκι κάποιος το ξανά έριξε πάνω της.

"Χμ;" ο Sehun κοιταξε τον άνδρα που το έκανε με σηκωμένο φρύδι.

"Η κοπέλα είπε ότι δεν θελει~" απάντησε εκείνος στο βλέμμα του.

"Και ποιος είσαι εσύ ρε φίλε;".

"Το αγόρι της και πιστεύω πως η κοπέλα μου δεν χρειάζεται να δουλεύει στο μαγαζί ενός ανωμάλου σαν και εσένα!" του απάντησε περνώντας την από το χέρι και παίρνοντας τον δρόμο προς την εξώπορτα.

Καθως τους κοιτούσε να αποχωρούν σιγογελασε.

"Μην νομίζεις ότι τελειώσαμε εμείς 'μαγκα'" είπε και ξανά γέλασε αλλά αυτή την φορά πιο δυνατά.

~~~




Sex Slaves 2: Army or Exol Where stories live. Discover now