Devil's Angel || michaeng ||

Black

Yumuko ako upang mag bigay galang sa mga binbining nasa harap ko. "Pasensya na sharo- Prinsesa Mina, ngunit mali ang aking nasabi, maling nakilala kita at maling nakausap kita. Ako ay matatanggal kong ito'y malalaman ni Hineral Jihyo, paalam na mga binibini kailangan kong bantaya ang likod ng palasyo.." nag simula naman akong mag lakad papunta sa upang lisanin ang silid, napaka laking gulo ng pinasok ko.

Naramdaman ko namang may yumakap sakin galing sa saaaking likod.

"Chaeyoung makinig ka, walang mali, hindi maling nakilala mo ako, nakilala mo ako ng hindi sinasadya, wag kang umalis..." Tama nga siya ngunit sa mata ng Hineral at ng Hari mali padin ang aking nagawa.

"Mag sabi ka ng dahilan upang ako'y manatili, diba wala naman?" Natahimik lang siya at kinagat ang kaniyang pang ibabang labi.

"Chaeyoung! Anim na taon! Anim na taon kong hinihiling na makausap ka." Hindi naman ako makagalaw sa aking kinatatayuan dahil sa aking naririnig ngunit bakit?

"Chaeyoung! Simula nang nakita kita! Napag tanto kong....."

"Gusto kita! Kaya nga gumagawa ako ng paraan upang mapalapit saiyo! Pasensya na kong nag sinungaling ako! Pasensya na! Patawarin mo ako..." Nanghihina ako sa bawat salitang kaniyang isinisigaw.

"Binibini..." Tumulo ang kaniyang luha ngunit agad niya itong pinunasan.

"Wag kang mag alala ngayong nasabi ko na makakaalis kana, kalimutan mo nalang na nag kita tayo at nag kausap."
Hindi ko alam ang sasabihin ko, meron din saakin na gusto ko siyang makasama.

"Prinsesa... M-mahal kita." Napatingala naman siya saakin at nag simula ng sumaya. Maging ang dalawang binibini sa aming likuran ay nakangiti na din.

"Paki usap Chaeyoung, wag kang umalis." Niyakap ko naman siya ng mahigpit. "Hinding hindi ako aalis sa tabi mo Prinsesa."

~

"Pasensya na Mina, naalala kong hindi kanga pala dapat makita at makilala ng mga tao." Yumuko naman si Dahyun, nag pakilala siya kanina saakin, siya ang pinsan ng Prinsesa, kabilang siya sa pamilya Kim, isa sa pinaka mayaman sa aming kaharian.

"Kalimutan mo na iyon, bakit ka nga pala naparito?" Tanong ni Prinsesa mina sa kaniyang pinsan na naka upo sa kaniyang kama.

"Sabi ni ama ay sa susunod na tatlong linggo ay may balak sumalakay sa ating kaharian." Nagulat naman ako sa sinabi ni Dahyun. Kailangan kong mag sanay para sa paparating na digmaan.

"Ang kahariaang itim ang may balak sumugod, napaka lakas nila, at alam mo iyon." Tumango si Mina na may halong kaba dahil nararamdaman kong nanginginig ang kaniyang kamay.

"Wag kang mag alala Prinsesa ipapaalam ko ito agad sa aming Hineral, at Hineral ng mga lalaking sundalo na si Daniel." Kailangan kong pakalmahin ang prinsesa.

"Mag iinsayo din kami ng aking kapatid upang bantayan kayo." Tumingin naman saakin si Mina, siguro gusto niyang malaman kong sino ang aking kapatid.

"Siya ay kasama din sa mga Mandirigmang babae, Ang pangalan niya ay Momo." Lumaki naman ang mga mata ni Dahyun, nag kita naba sila?

"Yong baliw na mandirigmang iyon?! Kapatid mo iyon?! Napaka iba ang iyong ugali sakaniya!" Sigaw ni Dahyun, halos mabasag na ang tenga ko dahil sa lakas ng kaniyang boses.

"Wag mong husgahaan ng basta basta ang isang tao, siguro pangit lang ang naging simula niyo." Pag papaliwanag ni Nayeon kay Dahyun.

"Tama kanga, pasensya na." Yumuko naman si Dahyun sa harap ko, hindi ako sanay na niyuyukuan ng mga maka pangyarihang tao.

"A-ayos l-lang w-wag kang yumuko..." Nginitian niya lang ako, napatingin naman ako kay Mina na nakatingin saamin ng masama.. Eh?

"Teka nasaan si Sana?" Tanong ni Mina kay Nayeon, maging si Nayeon ay hindi niya din alam kong nasaan ang binibini.

Biglang bumukas ang pinto at isinuka si Sana.

"Mahal na Prinsesa... Teka?! Bakit andito si Chaeyoung?!" Sigaw ni Sana, agad tinakpan ni Nayeon ang bibig niya at hinila siya papasok ng silid.

"Huwag kang maingay! Baka may makarinig saiyo!" Biglang sumulpot si Tzuyu sa likuran ni Sana.

"Pasensya na! Hindi ko sinasadyang makapasok sa silid ng Prinsesa! Ako'y aalis na!" Hinila ko naman si Tzuyu papasok.

"Wag mong sasabihin sa kahit na sino na nakita mo na ang prinsesa." Tumingin siya kay Dahyun at yumuko.

"Mahal na Prinsesa." Halos matawa kaming lahat dahil mali ang prinsesang tinutukoy niya.

"Hindi ako ang prinsesa." Pigil ang tawa ni Dahyun ng sinabi niya iyon.

"Ngunit ikaw lang ang tanging binibining naka suot ng ganiyan." Itinuro ko naman si Prinsesa Mina upang sabihing siya ang Prinsesa. "Siya si Prinsesa Mina, nag suot pang katulong siya upang lumabas ng kaniyang silid."

Agad na yumuko si Tzuyu. "Hindi mo na kailangang gawin iyan Tzuyu."

Ngumiti naman ako, napaka perpekto niya tama lang na naging prinsesa siya.

~

Please Vote and Comment Guys💜♥️