"ေတာ္ပါေတာ့ခ်န္းရာ မင္းကိုကင္မင္ေဆာ့ဘယ္လိုေတာင္ သည္းခံၿပီးတြဲလဲ စဥ္းစားမရဘူး။ မင္းသူနဲ႔ေတြ႔လည္းအဲ့လိုေတာက္ေလ်ာက္ေျပာတာပဲလား။"
"အကိုရီ႐ွင္းကလဲဗ်ာ"
"ဟင္ အကိုရီ႐ွင္းေရာက္ေနတာလား။"
ခ်န္းကိုဝင္ေျပာေတာ့မွ ေဘးနားမွာအကိုရီ႐ွင္း႐ွိမွန္း သူသတိထားမိသည္။
"အေစာထဲက ဒီမွာထိုင္ေနတာမေတြ႔ဘူးလား ခ်န္ေယာ္"
ဘတ္ဟြန္းက မင္းကေတာ့ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ပုံမ်ိဴးနဲ႔ဝင္ေျပာသည္။
"ေအး မေတြ႔လိုက္ဘူး။"
"မေတြ႔ရေအာင္ မင္းကဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ေရာက္တည္းကပ်ာယာခတ္ေနတာပဲ"
"ေဂ်ာင္ဆူးစိတ္ေကာက္ေနလို႔ကြ။ မေန႔ထဲကဖုန္းဆက္တာလည္းမရ စာလည္းျပန္မပို႔။"
"သတ္ၾကျပန္ၿပီ ဒီတစ္ေခါက္ကေရာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။"
"မေန႔ကပိတ္ရက္မွာ ေန႔ခင္းဘက္ေတြ႔မယ္ဆိုၿပီးခ်ိန္းထားတာ အဲ့ဒါတီးဝိုင္းကမနက္ထဲကတိုက္ေနတာ အဆင္မေျပလို႔မိုးခ်ဳပ္မယ္ဆိုလို႔ ငါကမေတြ႔ျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ို႔ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာတည္းက အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားတာ အခုထိပဲ။"
ခ်န္ေယာလ္ကတကၠသိုလ္တက္တည္းက ဂီတအသင္းဝင္ထားတာေၾကာင့္ fresher welcomeလို ဆရာကန္ေတာ့ပြဲလို ႏႈတ္ဆက္ပြဲလိုပြဲမ်္ုးတြင္ သီခ်င္းတိုက္ရ လူေရြးရႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္တက္သည္။
ေဂ်ာင္ဆူးကလည္း ထိုကဲ့သို႔႔အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ လုပ္ရေသာ လူအမ်ားပါဝင္ေသာ ႐ုွပ္႐ုွပ္႐ွက္႐ွက္ကိစၥမ်ိဳးအား သေဘာမက်သလို ခ်န္ေယာလ္ပါဝင္ေနျခင္းအားလည္းမနွစ္ျမို့ိေပ။
"မင္းတို႔အကိုရိ႐ွင္းတို႔ကေတာ့ ဝဋ္ေႂကြးပဲ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲအကိုရီ႐ွင္းက။ ခုနတည္းကေမးမလို႔ အကိုကတ႐ုတ္မွာဆိုဟိုေန႔ကကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဖုန္းေျပာေတာ့ အခုဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီေရာက္ေနတာလဲ။"
"မင္းလိုပဲခ်န္ေယာ္လ္ရာ အကိုုဂ်ြန္ေျမာင္ကိုလာေခ်ာ့ရတာ မင္းတို႔အကို႔တို႔ေတြလည္း ဒုကၡမေသးဘူး။"
YOU ARE READING
About Dear Kyung And Me
Non-Fictionခ်စ္ျခင္းဆိုတာလွပတာမို႔ ကိုယ္တို႔ပုံေဖာ္ခဲ့တဲ့ေန႔ရက္တိုင္းဟာ တန္ဖိုး႐ွိတာမို႔ လိပ္ျပာျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ဆက္ခ်စ္ႏိုင္တယ္ကေလး။ အဆီြonlyပါ