Seven|Final|

594 58 132
                                    

1 yıl sonra..

O günün ardından her şey çok güzel ilerlemişti.

İlk başta ikisi de çekinse de,sonradan kimseyi umursamamışlar ve ellerini birleştirip sokaklarda gezinmişlerdi.

İkisi de ilk defa bu kadar mutlu olduklarını hissediyorlardı sanki.
Diğer insanlar umurlarında bile değildi,onlar yalnızca birbirlerini önemsiyorlardı.

Arada ufak tartışmaları olsa da,sorun değildi.Sonu yatakta bitince,ikisi de anın tadını çıkarıyor,tüm kırgınlarını ve kızgınlıklarını unutuyorlardı.
(Fesat anlamayın uyuyorlar sadece hsjdhdjk)

Evet,o günden sonra birlikte yaşamaya başlamışlardı.Birbirlerinden 1 saniye bile ayrı kalamıyorlardı.Ne yapsınlar?Aşıklardı işte.

Şimdi tek hayalleri müzisyen olmaktı.Pledis başvurularını tamamlamışlardı ve kabul edilmeyi dilemekten başka birşey yapmıyorlardı.

Günler böyle ilerlerken,Joshua'nın aklında başka bir şey daha vardı.Ama bunu yapabilir miydi bilmiyordu.

Jeonghan ile daha ne kadar sevgili kalacaklarını düşünüyordu.
Aklında evlenme teklifi etmek ile ilgili düşünceler vardı ama Joshua bu konuda fazla çekingendi.

Yine kendi dünyasında düşüncelere dalmış iken başucundan gelen meleğimsi ses ile düşüncelerinden sıyrılmıştı;

"Ne düşünüyorsun sevgilim?"

Joshua aklından geçenleri söyleyemezdi tabii ki.Bu yüzden "Seni"dedi.Demesiyle birlikte sevgilisinin kızaran yanaklarını keyifle izledi. Eh, söylediği pek de yalan sayılmazdı aslında.Onu düşünmediği bir an bile yoktu.

"Yemek hazırlamıştım,yiyelim mi?"

Joshua kafasını salladı.Acıkmıştı ama o an yemek yerine sevgilisinin yanaklarını yemeyi tercih ederdi.

°°°

Yemeklerini yedikten sonra biraz ev işi yapmışlar,biraz oynaşmışlar ve sonunda Jeonghan'ın yorgun düşmesiyle Joshua,aklındaki fikri yürürlülüğe koymuştu.

Parmak uçlarıyla odalarının önüne gelip sevgilisinin uyuyup uyumadığını kontrol etti.Uyuduğunu gördüğündeyse yanına gidip saçlarını okşamayı ve yanına uzanmayı çok istedi ama şimdilik kendini tutmalıydı.

Anahtarları ve paltosunu alıp dışarı çıktı.

...

Aldığı çift yüzükleriyle eve dönen Joshua,kapının önünde gördüğü zarfla birlikte ne olduğunu anlamadı.Zarfı dikkatlice alıp yavaşça dış kapıyı açtı ve sevgilisinin hala uyuduğunu düşünerek yavaş adımlarla salona doğru ilerledi.Elindeki zarfı aldı ve üstünde yazılan isimle heyecanını tutamadan yırtarak açtı.Kağıtta yazılanları hızla okudu ve hızla atan kalbini tutamadı.
Zarf Pledis'ten gelmişti ve evet,seçmeleri kazanmışlardı işte!
O an mutluluktan ne yapacağını bilemedi Joshua.Jeonghan'a haber vermeliydi ama ondan önce yapması gereken bir şey daha vardı.

Evlenme teklifi.

Gerçi onu da nasıl yapacağını bilmiyordu.

Biraz durdu ve düşündü Joshua.Sonra aklına gelen fikirle birlikte aldığı yüzükleri ve gelen zarfı paltosunun cebine koydu.Belki yakalanabilirdi ama Jeonghan'ın oraya bakacağını pek düşünmüyordu.

Salondan çıkıp odalarına doğru ilerledi.Kapıyı açıp kafasını uzattığında ise Jeonghan'ın hala uyuduğunu gördü.Uyurken bile çok güzel diye düşündü.Yüzündeki gülümsemeyle sevgilisinin yanına doğru ilerledi ve alnına bir öpücük kondurdu.Zaten yeterince uyuyan Jeonghan,öpücükle birlikte gözlerini hafifçe aralamış ve karşısında gördüğü sevgilisiyle birlikte tebessüm etmişti."Günaydın"dedi saat 16.48'i geçerken.Joshua onun bu haline güldü :"Sabahı çoktan geçtik meleğim."dedi.Sonra ekledi;

Singer :JihanWhere stories live. Discover now