Just Once

KABANATA 4

A/N: Still unedited. Please bear with the errors. Thanks.

Ria Annika Meneses

"It was a very good decision, Ria. I know I really can count on you."

Gusto ko nang sumabog at sapakin si Yancy dahil kahit anong pampalubag loob ang gawin niya ay hindi na ako mauuto. Everything is their fault -- her and that bloody, maniac of a sister of hers. Sila ang may kasalanan kung bakit ganito ang sinapit ng buhay ko ngayon.

Fuck the El Salvajes!

I'm going to kill that wench later! Akala naman niya ginusto ko iyon, pwes, hindi. Napapayag niya lang ako dahil naiipit ako sa pangako ko kay Dad. If it weren't for that promise, nunca akong papayag sa gusto niya!

"Okay, see you in court. And good luck on finding a new job 'coz I'm surely be winning the case."

"Putang ina, El Salvaje!" Nakakainit ng dugo ang isang tulad niya. Wala naman akong ginawang malala pero kung takutin niya ako, pakiramdam ko'y nasa loob na ako ng court room at nililitis na. "Ang babaw mo! Kahit saang korte tayo magharap, ibabasura lang dahil napakaliit lang ng problemang pinaglalaban mo!"

Imbes na masindak sa sinabi ko, mas lalo niyang nilawakan ang ngisi niya. The nerve talaga! "Darling, you must not underestimate me. Isa akong El Salvaje at walang maliit na bagay na hindi ko kayang palakihin." At pinasadahan niya ng isang malisyosang tingin ang katawan ko.

Naitakip ko ang mga braso sa katawan ko. "Bastos!" napahalakhak siya na pumuno sa napakalaking silid. Masarap sana itong pakinggan kung hindi lang siya ang naging dahilan ng lahat. "Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin?"

"Ako ba o ikaw? Sa tingin ko'y ikaw ang may kailangan dahil ikaw ang pumarito at basta nalang sumugod sa akin."

Bigla akong nakaramdam nang kahihiyan nang maalala ko ang ginawa ko kanina. I shouldn't have done that. It was to embarrassing and too bastos! "Wala na akong pakialam kung sino ang nauna! Ang gusto ko lang malaman ay kung bakit ako hihingi ng tawad sa iyo kung gayong wala naman akong malaking atraso na nagawa sa iyo."

"You kicked my leg and I have a fractured bone. May dalawa ka namang pagpipilian: humingi ka nang tawad at maging taga-alaga ko o ipapakulong kita for physical injury and damaging of morals."

"Hoy, wala sa usapan ang maging taga-alaga mo ako! Yancy told me that I'm just going to apologize to you and nothing else!" And damaging of morals? Anong morals ang pinagsasabi niya? Wala siyang morals sa totoo lang!

"It comes with the bargain, sweetheart. Apologize and be my personal chaperone or I will sue you. Choose, darling."

"Ilang araw naman ako bilang yaya mo?"

She clicked her tongue. Ano na naman bang iniisip ng babaeng ito? Naririndi pa naman ako sa choice of endearment niya. Ano ako, bata? "Two months, depende sa pag-aalaga mo siyempre."

"Two months?! That's too long!"

"Three months, gusto mo?"

I hissed at her. "Matagal na nga 'yong dalawang buwan tapos dadagdagan mo pa ng isa? Aba, naiinaman ka! Isang araw lang. OA ka naman masiyado, ni hindi nga tumama iyong paa ko sa binti mo!"

Pumungay ang mga mata niya habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi niya. May pasabog na naman siguro siya. "So, pumapayag ka na?"

Sasagot na sana ako pero natigilan din. Hala! "Hindi, ah! I never said yes!"

"Darling, the moment you asked me on how long you will accompany me, is the moment you said yes." At isang mala-demonyong ngisi na naman ang sumilay sa mga labi niya. Anak ng tinapa! "So..."