Chapter 3

3 0 0
                                    

Jessieliah’s POV

Awkward. Nilamon kami ng katahimikan ng matapos ang dalawa kakatawa. Hindi pa ako pamilyar sa lugar na ito I only knew was the school ang nakapaligid dito? Nah, kaya tingin ako ng tingin sa labas aakalain mong batang kakalabas pa lang ng bahay at baguhan pa sa pagbabiyahe. Argh! I look like stupid!

“May hindi ba kami alam tungkol sa inyo?” pambasag na tanong ni Braynt na ikinakunot ng noo ko at napalingon sa kaniya.

“Like what?” magkasabay naming tanong ni Shadow kaya napatingin ako sa kaniya.

“Like you two are in a relationship?” tanong niya. Nakakainis why would he think that?

“No.” sabay ulit naming sabi sabay busina ni Shadow.

Tumango lang si Braynt kaya napaiwas na ako ng tingin at tumingin ulit sa labas. Malayo layo rin siguro ang hospital kaya nakatulog ako and got this really weird dream, not mentioning my normal weird dreams. We’re on a garden, talking with some stuffs nang biglang may lumabas at tinutukan kami- ako ng baril. Hinarangan iyon ng lalaking pamilyar ang pigura at siya ang natamaan nito. Hindi ko man nakikilala ang lalaki pero ramdam ko ang lungkot.

“No!” sigaw ko at napabalikwas. Napatingin ang dalawa sa akin, may pag alala si Braynt while Shadow’s face stays expressionless.

“Don’t worry it’s just a dream. You don’t have to shout.” Sabi ni Shadow with this bored tone. Napailing ako shaking the thought off.

“Nandito na tayo.” Sabi niya habang nagpapark kami. 

Pinauna niya akong bumaba. Nakita ko ang dalawa pang sasakyan na nagpark sa gilid namin nagsilabasan sina Schuyler, Saichi, Shisui at Chris sa puting sasakyan at sina Ash, Laureen, Rox, at Austin sa pulang sasakyan. Hindi sumama ang kambal?

“Good afternoon, Sirs and Ma’am.” Bati sa amin ng nurse na nasa information’s desk.

“Likewise. Where is Dr. Rivera?” sagot ni Braynt.

“In his office, sir.” Sabi nung nurse and gestured us to a hallway.

“Omg, ang Shadow Killers.” Bulungan at tilian ng mga nurse na babaeng makakasalubong o madadaanan namin.

“Teka, sila ba nung babaeng kasama nila? Gawd! Si Shadow may girlfriend na ulit?” bulong ng isang babaeng nurse. 

“Kung nagbubulungan kayo, ‘wag niyo namang iparinig.” Cold na sabi ni Shadow ng malapitan niya ang mga ito.

“Ano naman sa inyo kung may girlfriend ako?” sabi nito at hinila ako paalis doon.

“Let my hand go! Nasasaktan ako!” sigaw ko sa kaniya while he’s dragging me to Dr. Rivera’s office.

Imbis na bitiwan niya ang kamay ko mas hinigpitan niya pa ang pagkahawak dito. Agad akong napangiwi sa ginawa niya at napahawak na lamang sa kamay niyang nakahawak sa isa ko pang kamay. Nanghihina ako sa ginagawa niya! Damn!

Oroka!(Stupid)” sigaw ko sa kaniya.

“What?” he asked.

Kuso, oroka! (Damn, Stupid)” 

“Nani, anata ga itta koto o kurikaesu koto ga dekimasu ka? (What? Can you repeat what you have said?)” Damn, alam niya ring magjapanese!

“Sore wa itai. (You’re hurting me)” He loses grip of my hand as soon as I have said that.

Pumasok na tayo.” Sabi niya at pinagbuksan ako ng pintuan pero imbis na pumasok ay dali dali akong tumakbo palabas ng hospital. Demonyo yun!

“Ki o tsukete! (Watch out!)” sigaw niya at hinila ako payakap sa kaniya. Namula man ang pisngi ko pero tinulak ko siya.

“Hoy, babae! Kung gusto mong mamatay sa ibang sasakyan ka magpasagasa!” sigaw nung driver.

“Aba’t gago ka pala eh!” sigaw ko pabalik dito. Muntik niya na akong masagasaan nihindi man lang bumusina!

“Bakit ako yung gago ha?” sabi niya’t lumabas ng sasakyan niya.

Huwag mo ng patulan ang babae.” Warning ni Shadow sa kaniya.

“Girlfriend mo? Gusto na ata’ng mamatay sagasaan mo na lang yan.”

“Gago ka naman pala talaga eh.” Isang suntok ang iginawad ni Shadow sa driver na agad na natumba.

“Don’t talk to a girl like that. Hindi ko man siya girlfriend, ayoko lang na may binabastos at sinasalitaang ganiyan na babae sa harapan ko. Alis!” sigaw niya. Napatakbo naman agad ang driver pabalik sa kaniyang sasakyan at napaharurot paalis.

“Let’s go. Next time huwag ka nang mag inarte.” Nag inarte ba ako? Psh.

“Maswerte ka’t nahabol ka niya agad. Kung hindi nadagdagan yang injury mo.” Sabi ni Saichi na umiiling.

“Kebago bago pa lang kasi. May nakaaway na.” rinig kong sabi ni Austin. Napatigil ako sa paglalakad na ikinatigil din nila na nakasunod sa aming tatlo kanina. Sina Shadow at Saichi ay patuloy pa rin sa paglalakad pero napalingon at napatigil na rin nang magsalita ako.

“Then tell them to don’t mess with me. I just asked for his apologies, hindi niya maibigay? Tch. At ng dahil sa suntok magiging ganun siya? He eve…”

“Scarlet tama na.” diing sabi ni Shadow at hinila ako palayo sa mga kasama niya pero binawi ko ang kamay ko.

“He even called for his comrades. Are you sort of Gangsters? At isa sila sa mga kalaban niyong grupo…?”

“Be careful next time then.” Sabi ni Chris, ang pinakatahimik sa kanila’ng lahat.

“You know what? Hindi ko kailangan to. I can handle myself.” Sabi ko’t lalakad na sana.

“Nagsayang lang tayo dito ng or…”

“ENOUGH! Scarlet let’s go to Dr. Rivera and Austin kung wala kang sasabihing maganda shut that fucking mouth.” Galit na sabi ni Shadow. Napatuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating sa office ni Dr. Rivera.

“Mabuti at dinala niyo siya dito.” Sabi ni Doc na ikinatango nila’ng lahat.

“Hindi sana yan pupunta rito. Matigas din ulo niyan Doc eh.” Tatawa tawang sabi ni Braynt habang nilalagyan ng bandage ni Doc ang kamay ko.

“Totoo ba yun hija?” tanong ni Doc pero bago ako sumagot ay sinamaan ko ng tingin si Braynt na natigil sa pagtawa.

Minor injury lang naman ang nakuha ko napalala lang naman daw ito dahil may gumalaw pa ulit nito. Agad akong napasama ng tingin kay Shadow na hindi nakikinig sa sinasabi ng Doktor. Matapos nun ay bumalik na kami ng paaralan. Naramdaman ko na lang ang malambot na kama na hinihigaan ko. Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi. Suot ka pa rin ang jacket naipinasuot niya sa akin noong pauwi na kami dito.

“Makainom na nga lang ng tubig.” Wala sa sariling sabi ko at napabangon. Nakarinig naman ako ng kaluskos sa may veranda. I just shrugged at ipinagwalang bahala ito. Matapos ito ay nagsimula ko muling marinig ang kaluskos.

“May tao ba diyan?” I asked. Walang sumagot pero isang bagay ang bumulaga sa akin sa may veranda. Tear gas! Agad akong napapasok sa loob at napasira ng veranda. Namamalik mata lang ata ako. Hindi na ako lumingon pa at bumalik sa hinihigaan ko.

-----------------------
So ayun. Nakakapag update ako da laptop ko pero dito Hindi. Sana supportahan niyo ako❣️

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 25, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Against All OddsWhere stories live. Discover now