"ဖေဖေတို့ပါလား။ ဟိုဘက်သွား...။ ကိုလွင်ရှိတယ်။ ဪ... နင်တောင် ပြန်လာပြီပဲ သျှားအိမ်"
မေဇူးမောင်က ဦးပဥ္စင်းများကို ကျောင်းတိုက်သို့ပြန်ပို့ပြီး ပြန်လာသော မောင်ဖြစ်သူကို ဆီးကြိုကာမေးလိုက်သည်။ တဆက်တည်းမှာပင် သျှားအိမ်နောက်မှ ပါလာသော ရတနာတို့ ညီအစ်မကို မြင်လျှင်...
" ဟယ်... ရတနာ... လာ... လာ... "
သျှားအိမ်တို့ သားအဖနှစ်ဦးမှာ ဖာသိဖာသာဖြင့် ကိုယ်စီအိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။ မဇူးကတော့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ရတနာကို အခြားသူငယ်ချင်းများရှိသော ဝိုင်းသို့ခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်။
"ဟယ်... မြတ်ထွေးကြီး... နင့်မိန်းမလား။ လဒ ကလေးမုန့်ပေးကြိုက်ရလား။"
ရတနာက ဝိုင်းတွင်ထိုင်နေသော အသက်ကြီးကြီးအမျိုးသားနှင့် အသက်ငယ်ငယ်အမျိုးသမီးတို့အတွဲကို ကြည့်ပြီးနှက်လိုက်သည်။ ထိုလူ၏ဘေးမှ သူငယ်ချင်းမဖြစ်သူကတော့ ပျာပျာသလဲဖြင့်...
"ဟယ်... ရတနာ... လာလာ... ငါ့ ဘေးလာ။"
"မိနေနေ နင်ကတော့ အရင်ကအတိုင်းပဲ"
ရတနာက ညီမဖြစ်သူနှင့်အတူ ဝင်ထိုင်ရင်း ထိုအမျိုးသမီးကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးဘေးမှ အမျိုးသမီးက ဝင်ကာ...
"ဒါပေမယ့်... သူက အခုထိလည်း တစ်ယောက်တည်းလေ။"
"အောင်မာ... ဂဏန်းမ... နင်ကရော ဘာထူးလို့လဲ။"
ဂဏန်းမကလည်း အနိုင်မခံအရှုံးမပေး။
"ငါက ဇူးဇူးကို ယောင်းမတော်မို့ စောင့်နေတာ။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား ယောင်းမ။ ပြောလိုက်စမ်းပါ။"
ဇူးဇူးက အသံတိတ်ကာ မချိုမချဉ်သာ ပြုံးနေလိုက်သည်။
"ဂဏန်းမ... နင်က အိုနေပြီ။ လွင့်လိုက်တော့...။ ဇူးဇူးက သဘောတူမယ့်တူ ငါ့ညီမလေးနဲ့ပဲ တူမှာပေါ့"
ရတနာက ရလျှင်ရသလို ဝင်ထည့်သေး၏။ ပုလဲကတော့ ရှက်သလိုပြုံးကာ မိမိ၏အရှေ့ဝိုင်းတွင် သူငယ်ချင်းကိုသိုက်တို့အတွဲနှင့် စကားလက်ဆုံကျနေသော သျှားအိမ်ကို မသိမသာကြည့်လိုက်သည်။ သူမ ဤကိုကြီးကို စတွေ့ကတည်းက တိတ်တခိုးစွဲလမ်းခဲ့ရဖူးသည် မဟုတ်ပါလား။
YOU ARE READING
အခ်စ္တို႔ျဖင့္ အတိၿပီးေသာ...|| အချစ်တို့ဖြင့် အတိပြီးသော
General Fiction》ေဇာ္ဂ်ီ 《 ႏွလုံးသားတစ္စုံမွ ဖန္တီးပါေသာ အခ်စ္တစ္ခုအေၾကာင္း 》Unicode 《 နှလုံးသားတစ်စုံမှ ဖန်တီးပါသော အချစ်တစ်ခုအကြောင်း ○●○●○●○●○●○●○● ●《♤》Seke x Seke 《♤》○ ○●○●○●○●○●○●○●
Chapter 47
Start from the beginning
