AŞIKLAR GİREMEZ!/ Malikane /

21

Yukarıdaki Emir&Zelen

Zelen'den devam...

Bir aydır evime yerleşmiş iş bile bulmuştum. Değişik bir işti. En azından bana göre değişikti. Kına organizasyonunda çalışıyordum. Düğünden düğüne değişiyordu görevlerim. Bazen dans ediyordum bazende kahve falan dağıtıyordum. Günlük olarak iyi bir ücretle evime dönüyordum. Bu akşam kına yoktu. O yüzden bugün İkizleri görmeye gitmek istiyordum.

Büyük kararlar almıştım. Bunu tek başıma değil Emir'le almıştık. Ama sadece mesaj üzeri. Yani flört gibi bir şeydi. Yeni bir başlangıç? Evet yani belki. Onu herkesten her şeyden çok seviyorum. Onunda beni sevdiğini biliyorum. Emir benden çok kez özür dilemişti. Benim kalbim ise onun o güler, tatlı yüzüne dayanamayıp affetmişti. Ey aşk sen ne güzel şeysin. Ne güzel bir armağansın.

Yüzümde güller açar bir şekilde açtım kapıyı. Kapıda gördüğüm bir demet çiçeği aldım elime. Yine çok güzel kokuyordu. Üstündeki kartı okuyup gülümsedim. 

Her geçen gün daha çok aşık oluyordum bu Adam'a!

"Yüzünde bu çiçekler gibi açsın. Seni seviyorum Baltanem."

Kartı diğer çiçeklerden aldığım kartların arasına koydum. Bir aydır sürekli olarak çiçek gönderiyordu. Kırdığım her gün adına diye. 

Kurban olunur!

Çiçeğimi vazoya koyup sehpanın üstüne bıraktım. Telefonumu çıkartım emir'e Kalbimin çiçeği yazıp kalp kalp attım. İşte Şimdi evden çıksam iyi olurdu.

Otobüs durağında durmuş Bekliyordum Gönül isterdi ki taksiye binmek ama Ev baya uzaktı. Taksimetre benim haftalık kazancımı silip süpürürdü.

Gelen otobüse sıkışa pıkışa bindim. Kulaklığımı takıp yolu seyrede durdum.

Otobüs yol üzerinde durunca indim hızla. Yokuşa hayretle bakıp ilerledim.

"Ne bu  yol ya? Izdırap çektirir gibi!"

Sonunda kapının önüne gelince tıklattım. Bir kaç görevli kapıyı açıp beni baş selamıyla içeri aldılar. Bahçeye girdiğim gibi Ömür üzerime doğru koştu.

"Zezen ablaa gelmiş! Abiii sen de gell."

Kucağımı Alıp öptüm Ömür'ü. Oy ne de güzel olmuştu bugün. O tombik tombik yanaklarını ısırasım vardı. 

"Küçük kızılım.. Özledin mi beni?"

Ömür kafasını salladı. Ellerini açıp"Çooook özlediiiim."

Kahkaha attım. "Ben daha çook özledim. " 

Burnunu hafiften sıkıp yanağını öptüm. Kucağımdan inen ömür abisini heyecanla çağırdı.

"Zezen abla geldi koşş koş!"

ismimi o kadar komik ve tatlı gülüyordu ki yiyesim geliyordu. Güzel gözlüm ya.

Ömer artist bir hareketle saçını düzeltti ve bana doğru koştu. Yanaklarından öpüp gülümseyerek baktım yüzüne. Oyş pamuk kokulum.

"Yakışıklım bu ne karizma?" 

Ömer utandı. "O senin güzelliğin Zelen abla." 

İkisinin de ellerini tutup içeri geçtim. Bugün Emir evde olmayacağını söylediği için onlarla evde vakit geçirebilirdim. Aslında keşke o da bizimle olsaydı. Neyse işi erken biterse gelirdi belki.