AŞIKLAR GİREMEZ!/ Malikane /

~18~

İnstagram adresimiz
@yazartug1
Buradan ulaşabilirsiniz :)

İyi okumalar millet 😘
Bakalım beğenecek misiniz?

Yazardan..

Eylül yapbozun parçalarını dağıtmıştı. Herkes gerektiği zaman rölünü yapacaktı.

Yapbozun parçaları nasıl birleşecekti peki? Kim yapacaktı bunu?

Eylülün aklında çok kötü tilkiler baş almış gidiyordu.
Malikane artık yoktu. Fakat şöyle birşey vardı. Eylül demek malikane demek. Malikane demek Eylül demek.

Eylülün Malikanesi sonuçta!

Orayı eylülden başka kimse yıkamazdı. Anlamıyordu kimse.

Kraliçe kendi şatosunu mu yıkmıştı? Yoksa bu işte başka bişey mi vardı?

Malikane yoksa eylül de yoktu.
Çünkü malikaneyle beraber eylülde yanıp kül olmuştu.

Evet aradan bir yıl geçmiş ve hala eylülden tek bir haber alınmamıştı. Sanki yer yarıldıda içine girdi.
Emir ise tamamen buz kesmiş etrafında tek bir insan bırakmamıştı.

Zelen ise yoktu. Emir onun kalbini çok kötü kırmıştı. Zelen her ne kadar gitmiş olsa da emir adım adım peşindeydi.

Emir zeleni seviyordu. Zelenin de onu sevdiği açık bariz belliydi.

Ömer ve ömürü dadısına bırakan emir rahatsızca çıktı evinden.
İşlerini kontrol altına alması gerekiyordu.

Arabayı son hızla sürdüğü sırada aklına gelen düşüncelerle öfkelendi.

Lanet olası!

Her şey onun hatasıydı. Annesi gitmişti ve şimdi ise zelen yoktu. Bunun sebebi kendisiydi.

Ne işi aq! Siktir etti işi gücü.

Sürekli gittiği dağın tepesine gelmişti. Arabadan inip ön kaportasına yaslandı. Dudaklarının arasına aldığı bir dal zehri çekti içine.

Defalarca okuduğu kağıdı tekrardan açıp okudu.
Annesinin gitmeden önce yazdığı tek nottu bu.

"Merhaba Emir. Bana çok sinirli olduğunu biliyorum. Zamanla öfken artacak belki de. Ama buna bir son vermenin vaktiydi. Malikane.. Artık onun yok olmasını istiyorum. Çünkü çocuklarımın üstüne leke gelmesini istemiyorum. Ben o malikaneyle büyüdüm. Belki de o malikaneyle beraber yok olmalıyım. Kendine ve kardeşlerine iyi bak olur mu? Ve bir gün olurda planım değişirde dönersem bana küsme lütfen. Çok hata yaptım. Özür dilerim oğlum. Seni ve ikizlerimi çok seviyorum. Her şey sizin için..

Annen."

"Her şey sizin için!"
Diye tekrarladı emir.

"Sikerim böyle işi!"

Elindeki notu fırlattı. Kelimeler zihninde ezbere duruyordu zaten.

"Neden lan Neden!?"

Eylülün gidişiyle çok şey öğrenmişti.
Selen onun annesiymiş.
Bunu ondan neden gizlemişti ki?

"Neden eylül?"dedi.

Anne diyemiyordu artık.
Validesi yoktu artık.
Kraliçe kaybolmuştu.
Toz olup uçmuştu.

Aklındaki sorularla baş başa kalan emir, Eylülün dönmesini dört gözle bekliyordu.
Ona verecek hesabı vardı. Tüm sorunlarının yanıtını verecek kişi eylüldü. Bir zamanlar yanında deli gibi çalışan ela değil.