AŞIKLAR GİREMEZ!/ Malikane /

♢11♢

Dönüş yaptım seviyorum sizi♥ güzel güzel okumalara ♦😁😍

{Eylül}

Kalbimin bir çok yeri donmuş gibiydi adeta. Umut gözlerimde sönmüş ufkumda ölmüştü belki de.
Bir çok insanın yüzünde oluşan gülümseme banaydı oysa ki.

Yalancı gülüşler,yabancı bakışlar ve itici alkışlamalar bla bla bla.

Bitmeyen dikkat çekme çabalarındaki kahkahalar...

O kadar sıkılmıştım ki! Bu eylülü anlayamıyorum artık.
Bendeki değişiklik gittikçe farklılaşıyordu.

Aslında hayatıma giren yeni kişilikler ve karaterler beni çıkmaz sokağa itiyor gibiydi. Peh doğru yolda değildim ama nihayetinde iyi gidiyordu.

Hepsi ikizlerim için miydi peki?

Kesinlikle.

Ama farkında olmadan yaptığım hatalar neyin nesiydi?

Sahi kaç can gitti bu oyunda?

Kaç beden öldü?
Kaç ruh söndü?

Gözlerimi sımsıkı yumup ortama uydum. Gülümseyip öne doğru eğildim ve gözlerimi açtım.

Önümdeki büyük süslü pastayı üfleyip geri çekildim.

Eylül bir yaş daha büyümüştü.

"Happy birthday Kızıl,"duyar gibiydim.

Omzuma dokunan kişiye döndüm.

"Umarım dilek tutmuşsundur kraliçe."dedi merve.

Benim doğum günümdü fakat herkes benden mutlu.

Gülümseyip"Tabi ki, fırsatları kaçırmam bilirsin."Dedim.

Güçlü görünmeye çalışan eylül. Ki belki de gerçekten çok güçlüyüm..

Hediyesini uzatıp içkisiyle geri piste dönen mervenin sırtını izledim bir süre. Sonra ise önüme geçen elayla göz göze geldik.

Elindeki paketi uzattı ve sarıldı. Şefkatli bir sarılmaydı bu.

Sonra ise kulağıma fısıldadı.
"Teşekkür ederim eylül."

"Ne için?"dedim.

Bilmemezlikten gelmeyi pek de severim.

"Bana yardım ettin."dediği sırada kafamı olumsuzca salladim.

"Büyük hata yaptım. Sen o gün gitmeliydin. Seni bu cehenneme çeken benim. Hatalıyım."Dedim.

Bu sefer hatamı kabul ettim. En başından beri yapmam gereken buydu zaten.

"Gidecek yerim yoktu. Daha beter duruma düşebilirdim. Neyse iyi ki doğdun. "Dedi ve gitti.

Paketi masaya koyup gülümsedim.

Etrafta iyi insanlar varmış demek ki.

Ilerde içkisini yudumlayan seleni görünce omzumun üstünden bakış attım. Yaşı büyüktü ama göstermiyordu.
Zeki bir kadındı. Aynı zamanda güzeldi.

38 yaşındaki kadına göre güzeldi.

Hemen yanından geçen emir bana doğru geliyordu. Boylu poslu kaslı emirle kalp atışım hızlandı.

O geceden sonra korkuyordum.

Emirden, hareketlerinden ve tavrından.

O gecenin üzerinden bir hafta geçmişti. O bir haftada çok düşünmüştüm. Psikolojim pek iyi değildi. Gözümün önünde ölen Azad beynimden silinmiyordu. O silah sesi kulağımda çınlayıp duruyordu.