Revenge Sevenfold {Unicode} [Myanmar Translation]

1.​ဟွေ့ရင် နင်ကအမှိုက်ပဲ

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဟွေ့ရင်က ပျောက်ဆုံးလာတယ်။

သူမအဝတ်အစားတွေက သူနာပြုအုပ်နဲ့တူလာပြီး သူမရဲ့ဂရုမစိုက်မှုကြောင့် အလှအပတွေကလည်း လျော့ပါးလာတယ်။ ညတိုင်း လုရှန်းအလုပ်ရှုပ်နေချိန် သူ့အတွက်ချက်ပြုတ်ပေးဖို့ သူမညဉ့်နက်တဲ့အထိနေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သူ့အတွက်မနက်စာပြင်ဆင်ပေးဖို့ မနက်တိုင်း အစောကြီးထခဲ့တယ်။ သူတို့လက်ထပ်ထားတဲ့နှစ်တွေအတွင်းမှာ သူမဟာ ဇနီးမယားတစ်ယောက်ထက် အစေခံတစ်ယောက်နဲ့ပိုတူနေခဲ့တယ်။

ဒီအားထုတ်မှုတွေအတွက် သူ့ဆီကပြန်ရခဲ့တာ အေးစက်စက်အကြည့်တစ်ချက်ပါပဲ။

သူက သူမကို သူ့မိန်းမအဖြစ် မသတ်မှတ်ခဲ့ဘူး။ သူ သူမကို ကြည့်တယ်ဆိုကတောင် ရှားပါးတယ်။

ဒီတစ်လျှောက်လုံး နျန်ကျန်းရှိနေလို့ ဟွေ့ရင် စိတ်အေးရတယ်။ အကြောင်းက သူမဟာ ဟွေ့ရင်ရဲ့အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်း၊ ပြီးတော့ လုရှန်းနဲ့လည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့လို့ပဲ။ နျန်ကျန်းက လုရှန်းကို သူမဟာ ဘယ်လိုကောင်းတဲ့ဇနီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ကောင်းကွက်တွေထောက်ပြပြီး သူ့စိတ်ကို တဖြည်းဖြည်းပြောင်းပေးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ဟွေ့ရင်ထင်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် နျန်ကျန်းပြောတဲ့ 'သူ့ကိုဂရုစိုက်ပါ' ဆိုတာက သူမထင်တာနဲ့ အကြီးအကျယ်ကွဲလွဲနေခဲ့တယ်။

သူမက အစေခံတစ်ယောက်လို ကြိုးစားပမ်းစားအလုပ်လုပ်နေချိန်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်က ညအခါသူမအိပ်စက်တဲ့အိပ်ယာပေါ်မှာ ပျော်မြူးနေကြလေရဲ့။(ဒီနားလေး မပြန်တတ်တော့လို့ပါㅠㅠ)
သူမက ရုပ်ဆိုးမှုကြောင့် သူမယောက္ခမရဲ့ အလှောင်ခံရယ်စရာလေးဖြစ်နေချိန်မှာ နျန်ကျန်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မစ္စလုလိုချင်တဲ့ ဂုဏ်သရေရှိ ချွေးမလေးဖြစ်လာတယ်။

သူမက လုရှန်းကို အကြင်နာမျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေစဉ်မှာ သူကတော့ တစ်ပါးသောမိန်းမကို အချစ်အပြည့်နဲ့ငေးမောနေခဲ့တယ်။

အခုတော့ ဒီမိန်းမသားနှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ကြပြီ။ သူတို့ရဲ့ကံကြမ္မာတွေကတော့ လုံးဝကို ဆန့်ကျင်နေလေရဲ့။

နျန်ကျန်းက ချိနဲ့နေတဲ့ ဟွေ့ရင်ကိုကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေကို အသာအယာတွန့်ချိုးလိုက်တယ်။

"နင် ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ? ငါတို့အိမ်ထဲကို အမှိုက်တွေ အဝင်မခံဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား?"

ဟွေ့ရင် ရှုံ့မဲ့သွားတယ်။ ဒီကြီးမားတဲ့အိမ်ဂေဟာက တစ်ချိန်တစ်ခါက သူမရဲ့အိမ်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်။ အခုတော့ သူမ ဝင်ပေါက်ကိုတောင် ဖြတ်လို့မရတော့ဘူး။

"ငါ သူ့ကို​တွေ့ဖို့လိုတယ်"
သူမက လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး ထပ်ပြောလိုက်တယ်။

"ဒီလိုယုံကြည်မှုမျိုး နင်ဘယ်ကရလာတာလဲ?"
နျန်ကျန်းက အထင်သေးစွာ လှောင်တယ်။

"သူ နင့်ကိုမတွေ့ချင်ဘူး။ တကယ်တော့ သူငါ့ကိုပြောတယ်...ဒီနှစ်တွေအတွင်း နင့်ဘေးမှာနိုးထလာရတာ အဆုံးမရှိတဲ့ အိပ်မက်ဆိုးကြီးထဲမှာ ပိတ်မိနေသလိုပဲတဲ့။ အခုတော့ သူနိုးလာရင် ငါရဲ့လှပတဲ့မျက်နှာကို မြင်ရပြီ။ နင်ကအမှိုက်ပဲ၊ ဟွေ့ရင်"

သူ့ထံက ရိုင်းစိုင်းစွာဆက်ဆံခံရတာကို အသားကျနေပေမယ့်လည်း ဟွေ့ရင်အသည်းက ထပ်ပြီးကွဲသွားပြန်သေးတယ်။

သူဘယ်လောက်ပဲ သူမအသည်းကို ခွဲခဲ့ခွဲခဲ့၊ အနာဖေးတက်ပြီးတဲ့နောက်မှာလည်း ထပ်ပြီးခွဲစေဦးတော့၊ သူမကတော့ သူ့ကိုတွယ်ကပ်ပြီး အနည်းငယ်မျှသောအချစ်ကို တောင်းခံနေဦးမှာပါပဲ။