Bölüm 5

7.7K 267 35
                                    


"M-Mert!"

"İyi misin güzelim?"

"İy-iyiyim teşekkürler"

Ayaz'ın koşarak yanımıza geldiğini gördüm. Mert'i üstümden ittirip elleriyle yüzümü tuttu.

"Su iyi misin bi yerine bir şey oldu mu?!"

"Çekil! Yok bir şeyim"

Dedikten sonra Ayaz Mert'in üstüne atlayıp yumruklamaya başladı.

"Ulan it sen Su'yu mu takip ediyorsun lan!"

Hemen ayağa kalkıp Ayaz'ı Mert'in üstünden çekmeye çalıştım.

"Ayaz yeter öldüreceksin adamı!"

"Gebersin şerefsiz!"

Deyip yumruklamaya devam ediyordu.

"Ya Ayaz dursana hayatımı kurtardı adam!"

Telefonum çalıyordu arayan abimdi. Bir yandan Ayaz'ı tutmaya çalışıyordum bir yanda da abimle konuşmaya çalışıyordum

"Efendim abi"

"Napı-... Su o ses ne? Nerdesin ne oluyo?"

"Ayaz Mert'i dövüyo abi ayıramıyorum"

"Nerdesiniz?"

"Kafesin oralarda"

"Ayrılma bi yere hemen geliyorum!"

"Tamam da a-..."

Cevabımı beklemeden kapatmıştı. Ayaz sonunda durmuştu. Mert yerde yarı baygın yatıyordu. On dakika sonra abim gelmişti arabadan direkt inip beni kendine çekip sarıldı.

"İyi misin prensesim!"

"İyiyim abicim merak etme Mert olmasaydı..."

"Nerde o it!"

"Orda yerde baygın yatıyor. Abi bir şey yapmayın artık lütfen hayatımı kurtaran oydu"

Yanına gidip arabadan aldığı su şişesinin kapağını açıp yüzüne aniden suyu dökünce Mert kendine gelmişti. Abim ona doğru eğilip.

"Dua et kardeşimi kurtardın bizde yapılan iyilikler asla unutulmaz sırf bu yüzden canını bağışlıyorum eğer bir daha kardeşimin karşısına çıkarsan o güzel kardeşinden başlar tüm sevdiklerini si-..."

"Abi gelir misin artık lütfen zaten yeterince korktum."

"Tamam prensesim bin arabaya geliyorum hemen"

Arabaya bindiğimde abim Mert'e son bir şey daha deyip (sanırım yarım kalan sözünü tamamlayıp) arabaya gelmişti.

"İyisin deme güzelim?"

"İyiyim abicim merak etme sen. Sadece biraz kolum kanıyor o kadar"

"Tamam evde pansuman yaparım ben"

"Tamam"

"Bugün diyorum ki abi kardeş günü yapalım"

Sevincimden ellerimi çırpmıştım. O sırada dışarda duran Ayaz'a kaydı gözlerim belliydi üzgündü ama umrumda değildi bakışlarımı abime çevirip sarılmıştım

"Ee nereye gideceğiz?"

"Bilmem sen karar ver bizim mekana mı gidelim?"

"Evde olalım"

"Güzelim kaç gündür şirket ev kafes arasında mekik çekiyorsun farklı bir yerde olalım bu sefer"

"Tamam o zaman başka bir yer gelmiyor aklıma mekana gidelim"

YERALTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin