ခလြမ္...ဂြမ္!!
ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္တည္းအပိုင္ယူထားတဲ့kitchenကအသံေပါင္းစံုနဲ႔ၿမိဳင္ဆိုင္ေနသည္။
မနက္ေစာေစာကတည္းကမီးဖိုေဆာင္ကိုေရာက္လာတဲ့အေဆာင္သားတိုင္းကိုဘုနဲ႔ေဘာက္ေျပာၿပီးႏွင္္ထုတ္ထားတာ...ဆယ္နာရီထိုးတဲ့အထိေ႐ွာင္းက်န္႔မနက္စာဆန္ျပဳတ္ကိုမခ်က္ႏိုင္ေသးေပ။
အခ်ိန္လဲေတာ္ေတာ္လင့္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုတ္ကိုသာျပင္ဆင္ၿပီးအခန္းကိုျပန္လာခဲ့၏။
သူျပန္ေရာက္ေတာ့ရိေပၚကကုတင္ေပၚမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ေနၿပီ။
မေန႔ညကကိစၥကိုေရာမွတ္မိပါ့မလား။
ေ႐ွာင္းက်န္႔သူ႔ဟာသူျပန္ေတြးၿပီးနားရြက္ဖ်ားေတြနီရဲလာ၏။
"ငါအေဆာင္ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာတာလဲ?"
ေခါင္းစုတ္ဖြားနဲ႔ဆိုလာတဲ့ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ပန္းေရာင္သန္းခ်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးမဲသြားတယ္။
"ငါေခၚလာတာ!!"
ရိေပၚရဲ႕စာၾကည့္စားပြဲေပၚကိုေကာ္ဖီနဲ႔မုန္႔ပန္းကန္ကိုဂြပ္ကနဲ႔ျမည္ေအာင္ခ်ၿပီး
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဆူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာႏွင့္ျပန္ေျဖသည္။
"ေအာ္.....ေက်းဇူးပဲေ႐ွာင္းက်န္႔!
ငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
ရိေပၚေရခ်ိဳးခန္းဝင္သြားေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ကုတင္ေပၚတက္ၿပီးပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာေလထုကိုကန္ေက်ာက္ေနသည္...။
သူကေတာ့ရင္ခုန္လိုက္ရတာ။
ဒီမနက္မွာရိေပၚသူ႔ကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္မလဲဆိုတာေတြးၿပီးစိတ္လႈပ္႐ွားေနခဲ့တာ။သူေကာင့္သားကအေဆာင္ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္ေနလဲဆိုတာေတာင္မသိဘူး....။
ေကာင္းတယ္ သိပ္ေကာင္း။
႐ွက္ဖို႔တအားေကာင္း....။
"ေကာ္ဖီကငါ့အတြက္လား"
ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာၿပီးေခါင္းသုတ္လက္စႏွင့္ရိေပၚကေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုလွမ္းေမးသည္။
ခါတိုင္းရက္ေတြကဘာမွမထူးဆန္းေသာ္လဲဒီေန႔မွရိေပၚရဲ႕အက်ႌမပါတဲ့အေပၚပိုင္းကိုျမင္ရတာဟာေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္အဆင္မေျပဘူး။
DU LIEST GERADE
HEARTBEAT (COMPLETED)
FanfictionWang Yi Bo & Xiao Zhan fan fiction fictionကိုfictionလိုသာျမင္ေပးၾကေစရန္။
