"အဲ့ေျခေထာက္နဲ႔ဘယ္သြားဦးမွာလဲ"
ခရီးကျပန္လာၿပီးေနာက္ပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔အလွဆင္ထားေသာေျခက်င္းဝတ္ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲ
ဟိုကိစၥဆိုသြားစပ္စု၊ဒီကိစၥဆိုေျပးၾကည့္လိုက္လုပ္ေနေသာေ႐ွာင္းက်န္႔....
အခုလဲအခန္းေ႐ွ႕မွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လာေခၚတာကိုလိုက္သြားဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ရိေပၚၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲေမးလိုက္မိျခင္း။
"မသြားလို႔မရဘူးကြ!
က်ိဳးခ်န္ ကန္တင္းကျပန္ေရာက္ရင္ေျပာေပး....."
စကားမဆံုးခင္ရိေပၚမ်က္ႏွာထားတင္းသြားတာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ ပါးစပ္ကိုဘရိတ္အုပ္လိုက္ရသည္။
"ဘာမွမေျပာနဲ႔ေတာ့....သြားၿပီ"
"ငါလိုက္မယ္"
အသံအရမ္းမက်ယ္ပါဘဲအတန္းထဲမွာ႐ွိေနတဲ့လူအားလံုးရိေပၚကိုလွည့္ၾကည့္လာၾကသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔Heroအလုပ္ေကာင္းလို႔ရံုးခန္းေရာက္တိုင္းက်ိဳးခ်န္တစ္ေယာက္ပဲအတူပါေနၾက။အခုေတာ့ေနာက္တစ္ေယာက္ပါတိုးလာေတာ့မည္...
အဲ့ဒါကလည္းဝမ္ရိေပၚ။
"လိုက္ၿပီးမွေနာင္တမရနဲ႔ေနာ္"
ႏွာေခါင္းကိုပြတ္ရင္းအကဲခတ္သလိုၾကည့္လာတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို အက်ႌစ,ကေနကိုင္ကာဆြဲေခၚလာေတာ့သည္။
ရိေပၚစိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘူး။
"ျဖည္းျဖည္းကြ!
ေျခေထာက္ကနာေသးတယ္"
ထိုအခါမွေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ဒဏ္ရာကိုသတိရၿပီး အက်ႌကိုလႊတ္ေပးလိုက္ကာျဖည္းျဖည္းေလ်ွာက္၏....
"ေကာ...ေ႐ွ႕ကအေဆာင္ၾကားထဲမွာ"
ေကာင္ေလးကၫႊန္ျပၿပီးထိုေနရာမွာပဲက်န္ခဲ့သည္။
ေကာင္းေကာင္းမေထာက္ႏိုင္ေသးတဲ့ေျခေထာက္တစ္ဖက္နဲ႔ေ႐ွ႕ကေနေကာ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔ဦးေဆာင္သြားေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔ေတာ့ဟုတ္ေနပါၿပီ။
"ယြီပင္း?"
သူတို႔နဲ႔ရြယ္တူျဖစ္မည့္လူသံုးေယာက္ေ႐ွ႕မွာ မ်က္ႏွာကိုခ်ီၿပီးရပ္ေနတဲ့ညီငယ္ကိုေတြ႔ေတာ့ ရိေပၚထိုေနရာကိုအရင္ဆံုးအေျပးသြားမိသည္။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEARTBEAT (COMPLETED)
Hayran KurguWang Yi Bo & Xiao Zhan fan fiction fictionကိုfictionလိုသာျမင္ေပးၾကေစရန္။
