Buraya da yoğun istekten dolayı bölüm attım Liseli Psikopat'a da kıymet bilelim lütfeen 🤞❤
Bölüm sonundaki yazıyı okuyalım ayrıca lütfen oy ve yorumlarınızı da eksik etmeyin 🤞🙏
ALTEMUR GEL BENI AL DERNEĞİ BAŞKANI OLARAK YAZIYORUM BÖLÜMÜ HACI BAKALIM👊💎💎
Bu arada Altemur Gel Beni Al Derneğine kimler üye❣❣
Eftalya'dan
"Altemur?" Diyerek telefonumu yerden aldım.
"Ne oldu güzelim? Rengin bir değişmiş sanki." Diyerek yanıma gelirken 1 adım geri gittim.
Bu yaptığımı anlamasın diye "Yok yok bir şey iyiyim merak etme. Hadi bir an önce çıkalım da geç kalmayalım okula." Diyerek arkamı dönüp kapıya yöneldim.
Kapının kolunu aşağıya indirdiğimde açılmamasıyla korkuyla biraz daha zorladım.
Titreyerek "Açılmıyor bu kapı." Derken sesimi normal tutmaya özen gösteriyordum.
"Evet dün kilitlemiştim." Diye mırıldanıp cebimden anahtar çıkararak kapıya yönelirken derin bir nefes verip açmasını bekledim.
Tam kapının kilidine anahtarı takacakken birden durmasıyla korkuyla ona baktım.
"Ya da güzelim. Acaba bugün okula gitmesek mi? Devamsızlıkları ben hallederim." Diyerek yanıma gelip ellerini belime koyarken gülümsemeye çalışıp "Yok hayatım bugün yapmayalım zaten yarın hafta sonu o zaman boşuz." Dedim ellerimi kollarına koyarken.
Resmen şizofreni bir sevgilim vardı. Ve onunla aynı evdeydim. Daha da ilginci bana bir şey yapmaya kalksa kaçamıyordum.
Zamanında şizofreni diye dalga geçtiğimiz olmuştu kızlarla ama.
Işte ağzımı eşşek arıları soksaydı da demeseydim.
"Tamam o halde çıkalım." Diyerek kapıyı açınca mutlulukla kendimi dışarı attım.
Arabaya bindiğimizde ikimizfe konuşmuyorduk sadece Altemur arada elimi tutuyordu o kadar. Sessizliği Altemur'un telefonu bozunca arayana baktım.
Babası arıyordu.
Meşgule atınca tam nedenini soracaktım ki birden benim telefonum çalmaya başladı.
Bu sefer de benim babam arıyordu.
Tam açacağım sırada Altemur sinirle telefonu elimden çekerek meşgule atarken
"Neler oluyor Altemur?" Diye sordum tedirginlikle.
"Hiçbir şey olmayacak." Dedi yavaş yavaş kafa sallarken.
"Bu ne demek oluyor?" Diyerek sessizce sorunca
"Eve gitmeyelim. Oraya gitmeyelim bugün aile olmasın. Sen ve ben olalım. Beni anlıyorsun değil mi? Sadece biz. Ikimiz. Kimse bozmasın bu mutluluğumu, huzurumu. Birlikte vakit geçirelim." Dedi hızlı hızlı. Bir bana bir yola bakıyordu.
Kaza yapmaktan deli gibi korkuyordum.
"Altemur bana her şeyi anlatabilirsin biliyorsun bunu. Sevgilinin ben senin." Dedim emin bir şekilde.
"Hayır hayır! Anlatırsam kaybederim seni!" Dedi sinirle.
"Hayır kaybetmeyeceksin! Sözümüz var bizim unuttun mu sonsuza kadar sürecek bir söz bu. Birlikte sonsuza kadar. Şimdi sağa çekip anlatabilirsin bana." Dedim güven verircesine.
"Tamam tamam eve gidelim orada her şey açığa çıkacak zaten." Deyince bu değişken ruh haline anlam veremedim.
Kafa sallayıp alnındaki terleri bir peçeteyle silerken hemen yanağına da öpücük kondurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SERSERİ
Teen Fiction"Bırak peşimi artık! Senin oyuncağın değilim ben! Sevgine de sana da inanmıyorum!" Diyerek arkamı dönüp ilerlemeye başladım. "Yanlış yapıyorsun Eftalya! Sen benim aşkımı göremeyecek kadar körsün! Gözlerini açsan bir kez evet desen bana ne olur sanki...
