'The surgery went well'
'The surgery went well'
'The surgery went well'
Paulit-ulit yung tumakbo sa isipan ko kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko.. I felt my tears falling down from my eyes as I slowly fell onto my feet. Nanghina ako bigla, hinayaan ko lang din ang sarili ko na umiyak dahil sa saya...
Ang saya ko...
"A-And the babies?" Bahagya akong napatingala ng marinig ko ang tanong ni Guia.. bumalik ang lahat ng kaba na naramdaman ko kanina dahil sa tanong na yun ng kapatid ko.
The babies...
Ang mga anak ko...
"First of all, the surgery was successful and we managed to make sure that the babies are safe, but there has been complications. The second baby boy hasn't full developed. He has problems with breathing, unlike the first baby who is luckily healthy. May butas ang lungs niya and that complicates it more dahil masyado pang soft ang lungs niya para operahan, they are pre-mature, 7 months pa lang sila but because of the situation, they were forced to go out, kaya rin dinugo ang pasyente kanina ay dahil sa placenta previa, her placenta broke inside making it poison her body, luckily, we got the first baby out, but the second baby got exposed to the placenta making him suffer from mild poisoning." Nanghihinang napatitig ako sa doctor na nagsalita.. halos hindi ko na maigalaw ang katawan ko dahil sa mga naririnig ko.
"I want to be honest with you all, in this case, the second baby is not that healthy. I am afraid that you might lose him anytime now--"
"FVCK YOU!! SHUT UP!" Sigaw ko nang marinig ko ang sinabi niya..
Fvck him! No!!
"K-Kuya--"
"How dare you say that to my fvckibg face?! Do you want to rot in jail?! I'll put you behind bars if you won't take back what you said?! Hindi ka Diyos para sabihing-sabihing mawawala samin ang anak ko!?!" I shouted in anger. I felt someone hugging me from the back at base sa boses niya ay alam kongsi Guia iyon.
"Calm down, Kuya.." she said while crying. Wala na akong nagawa kundi ang umiling lang ng umiling..
No...
"Ilipat niyo si Valerie sa isang presidential room. Maghihintay kami doon at please lang, gawin niyo ang lahat." Mahinahong sabi pa ni Ashton. Napapikit ako at di mapigilang maiyak na naman. Napayakap na rin ako kay Guia na ngayon ay umiiyak na rin. Ilang sandali pa ay natagpuan ko nalang ang sarili ko sa loob ng isang presidential room. Malaki yun tulad ng inaasahan at kaya atang umukupa ng bente ka taong bisita.
"Dev, andito ang nurse. Anong ipapangalan mo sa mga anak niyo?" Ashton asked. Napatingin naman ako sa nurse na masa likuran niya.
Pangalan....
Hindi pa kami nagkaka-usap ni Val kung ano ang ipapangalan namin sa mga anak namin, masyado kasing mabilis ang mga nangyari, masyado akong naging kampante na ayos lang siya kaya hindi ko napagtuunan ng pansin ang kalusugan niya.. I was too focused on making her happy without making sure that she'll be able to experience that happiness for a long time...
"My first born.. is Daven.. and the second one.. Devin.." wala sa sarili kong sabi. Gusto kong isunod sa pangalan ko.. I know that Val won't mind.. after all, nasabi niya ring gusto niyang may D at V ang mga pangalan ng mga magiging anak namin..
Umalis na rin ang nurse.. para akong zombie na naka-upo lang sa sofa habang naghihintay ng kahit ano. Nasa gitna ako ng pagkakatulala ng bigang bumukas ang pinto ng kwarto, napatayo ako pero agad ring napa-upo ng makita kong si Missy lang pala iyon tsaka si Aire. Aire looks devastated again. Gulong gulo ang buhok niya at hindi na naka-ayos ang suot niyang necktie. He looks wreck...
20 - Angels ~
Start bij het begin
