"Eun ve Hyun! Kaç defa çöplerinizi çöpe atmanızı söyleyeceğim?"
Minik kız kırmızı saçlarını geriye tarayıp hızla uzun boylu babasına sarıldı.
Hyunjin eğilerek minik kızını kolları arasına aldı ve ona sarıldı.
"Unutmuş olamaz mıyız?"
Jeongin kaşlarını çattı ve alayla güldü.
"Her gün mü?"
Jeongin göz devirip masanın üzerindeki cips, çikolata yığınındaki pisliği poşete doldurup çöpe attı ve salona tekrar geldi.
"Baba bu gece benimle uyur musun?"
Jeongin kızı ve kocasının yanına, koltuğa oturdu.
"Eun, zaten her gün birlikte uyumuyor muyuz?"
Eun, Hyunjin'den Jeongin'in kucağına geçmiş ve sıkıca minik babasına sarılmıştı.
Eun babalarını çok seviyordu, babaları da onu.
"Eun baban benden çok seninle uyuyor zaten, biraz da benimle uyusa?"
Hyunjin küçük bir çocuk gibi kızına dudaklarını büzerek bakmıştı.
"Ama ben Jeongin babamı çok seviyorum."
Hyunjin kollarını göğsünde bağlamış ve küsmüş gibi yaparak başını başka tarafa çevirdi.
"Beni sevmiyor musun? Tamam, öyle olsun."
Eun kollarını bu sefer Hyunjin'e uzattı.
"Hayır, seni de çok seviyorum baba!"
Jeongin onların bu haline kocaman gülümsüyordu.
Eun bir kolunu Jeongin'in boynuna, diğer kolunu Hyunjin'in boynuna dolamıştı.
"İkinizi de çok seviyorum."
Hyunjin ve Jeongin birbirine baktı.
"Biz de seni çok seviyoruz."
+
Angst olacaktı, yapamadım.
:')
