çiçeklere bürünmüş jeon jeongguk ✓

on iki

flowermochi: ben küçükken annem

yatmadan hemen önce

kötü rüyalarımı kovardı zihnimden

parmakları saçlarımda, alnımda, şakaklarımda gezer durur

sonra kısık ninniler mırıldanırdı

bir gün ben çok korkup ağlamaya başladığımda bana

gülmek ve ağlamak birbirine eştir dedi

o zaman anlamamıştım

yani

gülmek ve ağlamak nasıl eş olabilir diye çok düşündüm

küçüktüm ya jeongguk

anlamıyordum

tek derdim annemin parmak uçlarını hissedebilmekti

seni sevdiğim zaman

seni sevmeye başladığım zaman bir şeylerin daha derinde hissedildiğini anladım

ağlamak da gülmek de daha derindi

seni sevmeye başladığım an gülmenin de ağlamanın da sana olan aşkıma eş olduğunu anladım

sana olan aşkım

hem güldürüyordu

hem ağlatıyordu

eşler, demişti annem

eşlerdi işte

ama sadece bu değil

acısı da eşti sevinci de

senin sevmek saadeti

jeongguk seni seviyor olmak

uçurumun kenarında durmak gibi

düşecekmiş korkusu

özgürlüğün hissi

seni sevmek tam da o kıyıda hissettiriyor beni

galiba gece gece bir şeyler dokundu bana

geveze oldum çıktım

uyuyorsundur şimdi

neyse

seni seviyorum

jeonflower: uyumuyorum ki

flowermochi: neden uyumadın

jeonflower: hımm

düzenlenmesi gereken birkaç çiçek buketi vardı

onları düzenliyordum

flowermochi: bu saatte mi

jeonflower: gözüme uyku girmedi bir türlü

sen neden uyumadın

flowermochi: seni sevesim geldi aniden

uykumu kaçırdı

jeonflower: beni sevmenin etkisi iyi mi kötü mü bilemedim?

flowermochi: iyi hissediyorum seni sevince

jeonflower: öyle mi oluyor

flowermochi: öyle oluyor

jeonflower: bana öğretmen gereken şeyler var o halde

flowermochi: neymiş onlar

jeonflower: sevmeyi öğretmen gerek mesela

seni sevmeyi