Ширээн дээр хөглөрөх шар айрагны лааз, чипс, амттаны уут.
Хаанаас ч юм бэ гарах хөрш айлын дуу чимээ ... хэтэрхий чимээтэй юм.
- Хайрт минь!
Үзэж буй зурагтны минь урд ирж зогсоод нүүрэнд нь инээмсэглэл тодорсоор надаас зогсолтгүй ямар нэгэн зүйл асууж байв.
Хэдийгээр зурагтаар гарч буй бейсболын тоглолтыг өчигдөр үзээд дуусгачихсан ч түүнийг байнга зурагт таглаж зогсдогт нь уур хүрдэг юм.
- Сэүн сонсож байна уу? .. орой боллоо шүү дээ. Даашинз сонгоход минь туслаад өг!
- Хонгор минь чи юу ч өмссөн халуухан харагддаг.
- Нээрээ юу тэгвэл энэ яаж байна
Гэсээр бариу даашинз доор хэв муутай, урагдаж хуучирсан кет өмсчихсөн байв.
Энэхэн хооронд тархи минь бүхий л хүчин чадлаараа ажиллаж "сайн бодож байгаад хариулт" өгөхийг бодол дотроо өөрөө өөртөө тушааж байлаа.
Өөрийн эрхгүй хөмсөг минь зангирчихсаныг тэр анзаарсан бололтой
- Бас л юу гэж худлаа ярихаа бодож байна уу? Таалагдахгүй байгаа чинь духан дээр чинь бичээстэй байна.
Тэр санаа алдсаар минь миний хажууд лагхийн суув.
- Хэрэв чи кет өмсмөөр байгаа юм бол даашинз биш өмд өмсвөл яаж байна.
Тэрээр урам муутайхан "за за" гэсэн хариулт өгөөд хошуугаа цорвойлгон чимээгүй болчихов.
- Сэүн .. би чиний ардаас гүйсээр байгаад үерхсэн болохоор чи намайг тийм ч их хайрладаггүй байх тийм үү?
Бурхан минь гэж! ... дахиад л нөгөө утгагүй асуулт.
Би золтой л нүдээ эргэлдүүлчихсэнгүй. Харин нүүрээ дэрэнд нааж гүнзгий амьсгаа авч байгаа минь архирч буй мэт л сонсогдсонд инээж орхилоо.