"Peşimden gelme,Finn!"
"Abartmıyor musun? Alt tarafı bir oyun.Zaten bir hafta çıkıcaksın!"
"Benim sorumda gayet basitti,sen neden cevap vermedin!"
"Veremem işte anlamıyor musun!"
Finn beni duvara yasladı,kafam acımıştı.Bileğimi sıkıyordu.
"Canımı acıtıyorsun!Bırak"
Aramızda çok az mesafe vardı,yine terlemiştim.Daha çok yaklaşınca refleks olarak gözlerimi kapattım.
"Sırf bilmeden hassas bir soru sordum diye benden böyle mi intikam alıyorsun?"
"Evet!"
Boş koridorda ikimizde bağırıyorduk,
Finn'in dediğinden sonra sinirlenerek sınıftan çıkmıştım,Finn ise peşimden gelmişti.Mesafeyi çoğaltarak benden uzaklaştı.
"Sen böylesin işte Wolfhard!"
Tam gidiyordu ki geri dönüp bana yaklaştı.Sinirliydi ve terlemişti.
"Bir iyi davranıyorsun,bir kötü.
Tutarsızsın yeter artık! Eğer böyle davranmaya devam edersen-"
Bir kaç adım yaklaştı,elleri titriyordu.
"Edersem ne olur!?"
"Sadece benden uzak dur"
"Gerçekten canımı yakıyorsun,hem fiziksel olarak hemde ruhsal"
Finn biraz sakinleşmişti,ama hiçbir şey demiyordu.
"Sadece kendi çıkarın için beni ittirdin bileğimi burktum, haketmediğim yerde çok ağır laflar ettin sustum,şimdide kendince intikam almak için sevmediğimi bildiğin halde salağın birisiyle çıkmamı istiyorsun"
"Gerçekten kafam çok karıştı,sana nasıl davranacağımı bile bilmiyorum."
"Sen çok garipsin ve tutarsız"
Finn birkaç adım yaklaştı,duvara yaslanmıştım.
"Sorunda bu zaten Millie"
"Ne? Sorun ne Finn?"
"Ben.."
"Ben-"
Zilin çalmasıyla öğrenciler kapılardan yavaş yavaş çıkmaya başladı,Finn benden uzaklaştı.
"Devamını getir?"
"Öğrenmeni gerektiricek kadar değerli değilsin,boşver o yüzden"
Dalga geçiyor olmalıydı,bu sefer cidden sinirlenmiştim.Neden bilmiyorum ama söylediği lafları bir şekilde kafama takıyor ve üzülüyordum.Koşarak kolunu tuttum ve kendime çevirdim.
"Daha bitirmedim."
"Diyeceklerin umrumda değil!"
"Benimle bu şekilde konuşmaya hakkın yok"
Fazla terlemiştim,nedense kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu.
Fazla stres altında olmalıydım,birden gözlerim karardı ve dengemi kaybettim.
"Sen iyi misin?"
"Dokunma bana"
Gözlerimi kapattım ve uzun süre kapalı tuttum,gözlerimi açtığımda revirdeydim.Finn Sadie ve Noah oradaydı.Sadie uyandığımı görünce koşarak yanıma geldi.
"Hey,Mills bizi çok korkuttun."
"Korkulcak bir şey yok."
Noah başıma yaklaştı.
"Dostum,iyi misin?"
"İyiyim Noah,sadece bir an tansiyonum düştü"
Sadie ile Noah başlarını Finn'e çevirdiler.
"Biz çıksak iyi olacak"
Sanırım Finn ile bizi başbaşa bırakmaya çalışıyorlardı.Ama bu sefer o anlamda değildi,ortam fazla ciddi ve gergindi.Yattığım yerden doğrularak ayağa kalktım.Başım hafif uyuşmuş gibiydi.
"Millie ben-"
"Finn gerçekten şuan dinlemek istemiyorum"
"Ama-"
"Her seferinde daha çok canımı yakıyorsun,anlamıyor musun Finn?"
Gözlerim dolmuştu.
"Lütfen gider misin?"
"Peki"
Finn odadan çıkınca bir kaç saniye orada kaldım,Sadie içeriye geldi.
"Hey,Millie iyi misin?"
"İyiyim,ama o çocuğu benden uzak tutun yeter"
"Neler oldu? Anlat"
"Şuan değil Sadie,lütfen"
Sadie sıkıca bana sarıldı,bende ona karşılık verdim.Kendimi çok kötü hissediyordum ve yalnız.
Revirden çıktıktan sonra Sadie anlamsızca bana bakıyordu.Bugün olanları özet geçerek Sadie'ye anlattım.
"Gidip Finn'i döv-"
"Hayır Sadie,öyle bir şey olmayacak"
"Haketti ama"
"Dediği şeyi yapıcam"
"Neyi?"
"Jacob ile bir hafta çıkıcam"
"Ciddi misin Millie?"
"Evet,ona istediğini vericem.
Yapamayacağımı düşündü ama yapıcam."
"Millie sadece bir oyun-"
"Olsun,cesaret dediysem.Sonuçlarına katlanmama gerek.Şimdi Jacob'un yanına gidiyorum."
Diyerek Sadie'nin kolundan çıktım,
hala sinirli ve kırgın hissediyordum.
Jacob'un sınıfının önüne geldiğimde Jacob'u gördüm,yanındaki birkaç kişiyle konuşuyordu.Başını çevirdiğinde beni gördü ve ayağa kalkarak yanıma geldi.
"Selam."
"Selam,Millie."
"Seninle bir şey konuşmam gerek"
"Tabi,ne konuşucaksın?"
"Bir oyun oynayacağız."
Elimi Jacob'un omzuna koydum,ve gülümsedim,Jacob anlamamış şekilde bana bakıyordu.
"Ve çok eğleneceğiz."
