Dağılmış ve kabarmış saçlarımı önce taradım sonra düzleştirdim.Yüzüme hafif bir makyaj yaptım.Aslında çok bakımlı bir kız değildim,fakat bu sefer içimden yapasım gelmişti.
Telefonumu elime aldığımda Sadie'den binlerce mesaj olduğunu farkettim.Sabahtan beri notu yazanın kim olduğunu bulmaya çalışıyorduk.
Pek umursamadım,ama karşımdaki kişinin ne diyeceğini merak
ediyordum.
Kot ceketimi aldıktan sonra evden anneme Sadie'ye gidiyorum bahanesi uydurarak çıktım.Tabikide ona 'anne sıramın üstünde bir not buldum ve bilmediğim bir cafeye gidiyorum' demiyecektim.
BTW en güzel cafelerden birisidir benim için,aslında çok gitmem çünkü fiyatları oldukça pahalı.Yürümeye devam ettim ve en sonunda cafenin önüne gelmiştim.Hava kararmıştı.
Yağmur çiseliyordu ve nedense gülümsemiştim kendi kendime,çünkü yağmurlu havaları çok severdim.
Hızlıca içeriye adımımı attım.Pek kalabalık değildi.Birden gözlerim Finn Wolfhard'la buluştu.Beni gördü ve elini kaldırdı,kaşlarımı çattım.Anlamsızca Finn'e bakıyordum,yanına gittim.
"Notu yazan sen mi-"
"Evet.Otursana."
Başımı sallayıp,oturdum.
Notu yazanın Finn olacağı aklımın ucundan geçmedi,daha tanımıyordu
bile.Aslında Sadie Finn olabileceğini arada söylemişti ama takmamıştım keşke taksaymışım.Ben bunları düşünürken garson yanımıza geldi ve Finn sessizliği bozdu.
"Ne içersin?"
"Eee..sıcak çikolata."
"Bende ondan aliyim.2 tane sıcak çikolata."
Garson başıyla onayladı ve yanımızdan gitti.Artık neden beni çağırdığını sormam gerekiyordu.
"Finn-"
"Millie-"
İkimizde aynı anda konuşunca hafif gülümsedim.
"Önce sen söyle,Millie."
"Beni buraya neden çağırdın,Finn?"
"Parti akşamıyla ilgili konuşmak istiyorum.Ama senide kırmak istemem."
Kaşlarımı çattım,ne demeye çalışıyordu?
"Anlamadım,beni neden kıracakmışsın?"
"O akşam orda Jacob bana o soruyu sorduğunda seni söylemiştim."
Sessiz kaldım ve dinlemeye devam ettim.Konunun nereye varacağını anlamaya çalışıyordum.
"Kısaca seni heveslendirmek istemem,o akşam kızlardan sadece seni tanıdığım için seni söyledim"
"Hmm beni nerden tanıyorsun?"
"Seninle birkaç dersimiz ortak,ordan adını hatırlıyorum."
"Herneyse yani seni heveslendirmek istemiyorum,sadece bir oyundu.Ve sana karşı bir şey hissetmiyorum,
hissediceğimide zannetmiyorum."
Garson geldi ve içeceklerimizi koydu,sıcak çikolatamdan bir yudum aldım.
"Anlamadığın şey,neden heveslenebileceğimi düşündün? Bende sana karşı bir şey hissetmiyorum zaten daha seni tanımıyorum bile."
"Çünkü genelde okulun kızları bana karşı bir şeyler hisseder ve ben çoğunu reddederim."
Ukala mı yoksa doğruyu mu söylüyor anlamadım.
"Ah,merak etme ben okulun kızlarından değilim ve sana karşı bir şey hissetmeyeceğim."
İmalı konuştum,başını sallamakla yetindi.Okulun popüler çocuğuysa ben neden tanımıyordum? Sadie'de daha önce bundan bahsetmişti.
Sanırım erkeklerle ilgilenmiyorum,ve en son sevgilimi ilkokulda yapmıştım.
Sıcak çikolatalarımızdan içtik ve Finn hesabı istedi.
"Sıcak çikolata ne kada-"
"Hesabı ben öderim,sorun yok."
Başımı salladım ve kot ceketimi giydikten sonra Finn ile beraber çıktık.Yağmur çoğalmıştı ve hava iyice soğumuştu.Kot ceketim inceydi ve üşümeye başladım.
"Evin buraya uzak mı?"
"Eh,yani biraz."
"Ben seni bırakırım."
"Hiç gerek yo-"
Beni dinlemeden arabasının kapısını açtı,bırakırım derken bana yürüyerek eşlik edeceğini sanmıştım.Koşarak arabanın içine oturdum.Finn arabayı çalıştırdı.
"Evini tarif edebilir misin?"
"Tabi."
Tarif ettikten yaklaşık 10-15 dakika sonra evimin önüne geldik.
"Burası değil mi?"
"Evet."
"Millie bir şey söyleyebilir miyim?"
"Tabi."
"Az önceki konuşmalarımızdan beni egoist birisi sanmış olabilirsin fakat beni tanısan öyle biri olmadığımı anlarsın.Bende kimseyle aramın kötü olmasını istemem."
Bu konuşma azda olsa içimi rahatlatmıştı,dışardan kötü birine benziyordu evet.
"Yani seninle arkadaş olabiliriz bence."
"Arkadaş mı?"
Söylediği bu âni şeyle durmuştum,
böyle birşey demesini hiç beklemiyordum.
"Evet arkadaş,Tabi istersen."
"Olur,sorun olmaz benim için."
"Tamam o zaman,görüşürüz."
"Görüşürüz,Finn."
Arabadan indim ve evime doğru yürüdüm.Bence iyi arkadaş olabilirdik.Onunda Sadie ve Noah'tan farklı olmaz benim için.
Tabi şimdilik.
