Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)

Ψέμα

Αφού κοιμήθηκα μόνο δύο ώρες... Αποφάσισα να φτιάξω εγώ πρωινό... Για σήμερα τουλάχιστον... Κατά της πέντε πρέπει να πάω από το μαγαζί για να ξεκινήσω τις ετοιμασίες
(βρε βρε... Κάποια ξύπνησε με όρεξη)
Λέει η Amanda με αγουροξυπνημένη φωνή καθώς μπαίνει στην κουζίνα και κάθεται σε έναν από τους σκαμπούς στον πάγκο
(καλημέρα και σε σένα κολλ)
Λέω ειρωνικά και γελάει ενώ τρώει ένα κρουασάν
(πως κοιμήθηκες;)
Ρωτάω ενώ της σερβίρω μια κούπα με ζεστό μυρωδάτο καφέ
(χμμ όχι και τόσο καλά... Ο καιρός εδώ σε ζαβλακώνει τελείως)
(το ξέρω... Αλλά εμείς τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει)
Αποκρίνομαι πειραχτηκά και μου βγάζει γλώσσα κάνοντας με να γελάσω
(καλημέρα)
Λέει η Alicia ενώ έρχεται και κάθεται δίπλα από την Amanda
(καλημέρα)
Λέω και της σερβίρω καφέ
(ο Adam;)
(δεν ξύπνησε ακόμη)
Απαντάω και πίνει τον καφέ της
(κορίτσια εγώ όπου να ναι πρέπει να φύγω... Να φανταστώ κολλ θα με πας στο αεροδρόμιο έτσι;)
Λέει ξαφνικά η Amanda και κατζουφιάζω
(τι εννοείς θα φύγεις... Μόνο για τόσο ήρθες;)
(δυστυχώς... Ξέρεις τώρα που δουλεύω σε εστιατόριο δεν έχω και πολύ χρόνο στην διάθεση μου... Ευχαριστώ θα έπρεπε να λέω που μπόρεσα και ήρθα έστω και τόσο για να σας δω)
Έλα ρε γαμώτο... Και ήθελα να κάνουμε τόσα πολλά σήμερα όλες μαζί
(φφ μου χάλασες τα σχέδια κολλ)
(δεν πειράζει βρε κολλ... Θα ξανά βρεθούμε... Κανόνισε να έρθεις στη Αμερική)
Βαλτή είσαι και εσύ;... Τον άλλον υποστηρίζεις;
(τι ώρα είναι η πτήση σου;)
(κατά της έντεκα πρέπει να είμαι εκεί)
(ωραία... Φάε τώρα το πρωινό σου και σε λίγο θα φύγουμε)
Λέω και πίνω μια γουλιά από τον καφέ μου... Τι κρίμα ρε γαμώτο... Θα μπορούσαμε να βγούμε για κάνα κλαμπ απόψε... Να πίναμε μερικά ποτήρια... Να ξεχνιόμασταν τέλος πάντων...

Μόλις φτάνουμε στο αεροδρόμιο η Amanda με αγκαλιάζει και μου ψιθυρίζει στο αυτί
(να προσέχεις και μην τολμήσεις να αφήσεις τον Stephen να φύγει)
Ορίστε;... Αμέσως τραβιέμαι λίγο... Ίσα ίσα για να την κοιτάξω
(ο Stephen είναι ο κατάλληλος για εσένα κολλ... Και ξέρω πόσο τον αγαπάς... Γιαυτό μην τον αφήσεις να σου φύγει... Άκου με)
(αλήθεια το λες;)
Την ρωτάω δύσπιστη και χαμογελάει
(ναι)
Ξαφνικά ακούγεται μια ανακοίνωση από τα μεγάφωνα για την πτήση της και αμέσως την αγκαλιάζω σφιχτά
(θα μου λείψεις κολλ)
Μουρμουρίζω και κλείνω σφιχτά τα βλέφαρά μου
(κι εμένα κολλ... Κανόνισε να έρθεις)
Λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο... Ύστερα την παρακολουθώ καθώς απομακρύνεται και σιγά σιγά χάνεται από το οπτικό μου πεδίο... Έφυγε και αυτή... Να δούμε αν θα φύγει και ο άλλος... Όχι όχι μην σκέφτεσαι έτσι... Χμμ δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω... Δεν ξέρω αν μπορώ να τον πείσω να μείνει εδώ...