"Jungkook bu ne işe yarıyor?"

    Sorumla Jungkook bana bakıp güldü.

  "O sesin daha yüksek çıkmasını sağlıyor."

    Anladığımı belirtircesine kafamı salladım.

  "Peki bu?"

    Yine kenarda duran garip şeyi sorduğumda Jungkook tekrar bana bakıp güldü.

  "O da sesi temizliyor. Hırıltılı çıkmasını engelliyor."

  "Heee anladıım."

    Bir anda dibimde beliren Jungkook'u görünce şaşkınlıkla irkilmiştim. Jungkook ise yanaklarımı elini almış yanaklarımı sıkıyordu.

  "Jongkook no yopoyorson boroksono."

    Doğru düzgün konuşamıyordum bile.

    Jungkook en sonunda ellerini çekmişti. Ellerini çeker çekmez dudağıma öpücük bıraktı.

  "Çok tatlısın."

    Gülümsedim. Bir kere daha çok sevdiğim aklıma gelmişti. Gerçi aklımdan bile çıkmıyordu.

    Jungkook işine geri döndüğünde bende etrafı incelemeye devam ettim. Rafta duran oyuncağa gözüm takılmıştı. Daha önceki günlerde hiç dikkatimi çekmemişti.

    Tatlı ve yumuşak bir şeydi. Civcivdi ama bunun Jungkook'un stüdyosunda olması çok şaşırtıcıydı.

  "Waaooh, bu ne güzel bir şey böyle"

    Oyuncağı elime alıp tüylerini okşadım hafifçe.

    Belime dolanan kollarla başımı arkama çevirdim. Tabiki Jungkook'tu.

  "Bence o sana benziyor."

    Şaşkınca Jungkook'a baktım.

  "N-ne? Bana mı benziyor?"

  "Hım hım. Sana benziyor. Bu yüzden onu burada tutuyorum. O da senin gibi sarı saçlı ve sevimli..."

  "Yani ben sevimliyim öyle mi?"

    Jungkook saçlarımı kulağımın arkasına attı. Ve burnumun ucunu öptü.

   "Sen her şeyden daha çok sevimlisin. Ve benimsin."

    Söylediklerinden sonra sert olmayacak şekilde vurdum.

  "Neden beni utandırmaktan vazgeçmiyorsun. Domates gibi kızarmam hoşuna gidiyor değil mi?"

     Sahte bir kızgınlıkla söyledikten sonra Jungkook hâlâ sırıtıyordu.

    Belimi daha sıkı tuttu.

  "Çok hoşuma gidiyor. Çünkü seni çok fazla seviyorum. Her şeyden fazla."

    Bende gülüp boynundan hala açıkça görünen morlukların üzerini öptüm.

  "Kook, yarın annemler dönecek. Ve ikimizde fazlasıyla moruz."

    Komik tabirimle ikimizde kıkırdadık.

  "Bu sorun olur mu? Nasıl olsa annen ve baban ikimizi biliyor. Yani bilirsin...böyle bir durumda sevişmemiz çok normal değil mi?"

    Gülümsedim. Ama bu beni utanmaktan alıkoymuyordu kesinlikle.

  "Yani ama yinede göstermesek daha az utanırdım. Sonra Jihyoon odama gelip beni sıkıştırıyor annem ve babamda sürekli kaş göz işareti yapıp imalarda bulunuyor."

AGORAFOBİ🍓  |Jikook  <tamamlandı>Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin