"ခ်န္းေယာလ္..!"
ေက်ာင္းဂိတ္ေပါက္၀ေ႐ွ႕မွာ...သူ႔ဇိမ္ခံကားႀကီးကို ေက်ာမွီရင္းစတိုင္က်က်ရပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ခံုးေတြ ျမင့္တက္သြားခဲ့သည္..။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆို..ဒီလိုအေနအထားနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔ေနရတာ ၾကာလာေတာ့ မအံ့ၾသပဲေနမလား..။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔မ႐ိုးႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔..
သူမ်ားေက်ာင္းေ႐ွ႕ေ႐ာက္ေရာက္ေနတတ္တာက..
လူကို ေရာဂါတိုးေစတယ္ဆိုတာ သူမသိေလေရာ့သလား..။
"ဆိုစမ္းပါဦး..ဒီေန႔လဲ ညီမေလးဆီထပ္လာတာလား..?"
"အင္းေလ...သူမႀကိဳက္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သူ႔နားပဲကပ္ေနတယ္ဆိုလို႔ေလ..
အစ္ကိုႀကီးအဖရာဆိုေတာ့ နည္းနည္း လာၾကည့္တာ.."
"ေအာ္..ဟုတ္ပါၿပီ..အဲ့တာနဲ႔လမ္းၾကံဳရင္း hyungကို
ေစာင့္ေနတယ္ဆိုပါေတာ့.."
ဒီတပတ္ထဲ မွာတင္..သူ႔အေမပို႔ခိုင္းလို႔ သူ႔ညီမဆီ ဟင္းလာပို႔တယ္ဆိုၿပီး မေန႔တေန႔ကေလးတင္မွ..
ေရာက္လာခဲ့တဲ့လူက...
ဒီေန႔လဲ ေနာက္reason တစ္ခူနဲ႔ ေရာက္ေနတာက...
လူကို ကလိကလိနဲ႔အသည္းယားေစသည္...။
ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြ အေပၚဘက္လွလွေလးေကာ့တက္ေစတဲ့အထိကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစသည္..။
ၿပီးေတာ့ သူ႔အေမအိမ္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
ဘယ္လိုေနၾကလဲ လာၾကည့္တုန္းက...
ခ်န္းေယာလ္မလိမၼာရင္ေျပာေနာ္ ဆိုေတာ့...
hyungက သားကိုဂ႐ုစိုက္ၿပီး...
ခ်စ္ဖို႔လဲေကာင္းတဲ့ hyungေသးေသးေလးမို႔..
တစ္ျခားလူေတြအေပၚဆိုးရင္ေတာင္..
hyungအေပၚကို မဆိုးရက္ပါဘူးလို႔..သူ႔အေမကို
ေျပာခဲ့တဲ့ေကာင္စုတ္ကေလးက...
ဒါ ပတ္ခ်န္းေယာလ္မွဟုတ္ပါေလစလို႔ ဘုရားတခဲ့ရတဲ့အထိပင္...။
