Chapter IV : Cast Away

Start from the beginning
                                    

"Tamasi Grey, madaming posibilidad. Tara na Parker" Hinila ni KuyaDominic ang kamay ko at sama-sama kaming nagpunta sa silid namin.

***


Kamingdalawa lamang ni Carly ang magkasamang dumating dahil may binalikanmuna si Kuya sa kwarto niya samantalang si Robbie naman ay biglangnawala na parang bula.

Nakaupolamang si Miki sa kama habang yakap-yakap ang unan nang madatnannamin siya sa silid namin. Umiiyak siya sa labis na takot dahilnarinig din daw niya ang mga sigaw. Pinilit naming huminahon sapamamagitan ng paghiga muna kaso si Miki wala paring humpay sapag-iyak.

"Mikicalm down okay?" Naiiritangsambit ni Carly na kanina pa sinusubukang umidlip. Sa aming tatlosiya ang pinaka-kalmado. Hanga talaga ako sa kanya, matapang siya athindi kagaya kong duwag.

"Carly,how can I calm down knowing maaaring maulit yung nangyari kay Elizanoon?! What if may student na namang high at makapatay na naman!"

"MikiI love you but please shut up! Hindi tayo dapat matakot! " tuluyangnapasigaw si Carly.


*Tok!-Tok!*

Nagulatkaming tatlo nang bigla na lamang umalingawngaw ang napakalakas nakatok sa pintuan namin, ngunit mas ikinagulat ko ang ubod ng lakas natili ni Carly. Buti pa kami ni Miki napabalikwas lang.

"Sabimo wag matakot?" Inosentengtanong ni Miki.

Natigilsa pagtili si Carly nang mapansing nakatingin kami ni Miki sa kanya"Thatsa sarcastic scream my dear" Ismidnitong sambit.

Upangmakasigurado ay kinuha ko na lamang ang gitara ni Carly na malapitlang sa akin. "Sinoyan?!" Naglakas-loobakong sumigaw.

"Akoang hari ng kapogian!" Biglangmay sumigaw mula sa labas. Si kuya lang pala. Hay naku, kahanginannga naman.

"Dudeyou scared the crap out of us!" Sigawko nang pagbuksan namin siya ng pintuan.

"Duwag" Kantyawsa akin ni Kuya habang nakangiti ng nakakaloko kayat sinamaan ko nalamang siya ng tingin.

"Dominicnaman, ano ba kasing kinuha mo sa kwarto mo?" Tanongni Carly at pabirong tinaasan ng kilay si Kuya. Itinaas naman ni Kuyaang kamay niyang may mga flashlight at isang gasera.

Isasarana sana namin ang pinto nang may narinig kaming sumigaw, "Waaaa!Sandali!" Dumatingsi Robbie na hingal na hingal. Suot-suot niya ang complimentaryjacket ng film club at ang usual headphones niya. Nagbihis palasiya. "Makikitulogdin ako sa inyo!" Taasnoong saad nito at kahit walang pumapayag ay pumasok agad ito sasilid namin.

"Whatare you doing here Robbie? No pets allowed" As usual umiral nanaman ang mala-aso't pusang bangayan nila Miki at Robbie.

"BecauseI want to stay alive? At isa pa wag kayong mag-alala di ko kayo type,its a horror movie thing actually" Tipidat walang kagatol-gatol niyang paliwanag.

"Isthis one of your horror movie paranoia shitties Rob?" Tanongnaman ni Kuya sa kanya.

"Walangbasagan ng trip. Mabuti ang handa. Kung nasaan ang Final Girl, andundin dapat ako"Nagtaka ako nang tumingin siya sa direksyon ko.

"Hayaanniyo na, Mukha yang kriminal pero hindi yan rapist" wikani Carly at muling sinubukang umidlip.


Habangsinusubukan kong matulog ay bigla akong nakaramdam ng tawag ngkalikasan. Magpapasama sana ako kay Miki o kay Carly kaso tulog nasila kayat si Kuya na lamang ang inutusan ko, hindi yan marunonghumindi sa akin eh. Nasaground floor ang CR kayat sa sobrang pagka-matatakutin ko aypinapasok ko na talaga si Kuya sa Girl's CR kahit pa ayaw niya.

Habangnasa loob ako ng cubicle ay bigla na lamang bumalik ang kuryente.Napasigaw ako sa tuwa ngunit maya-maya pay biglang tumunog ngnapakalakas ang fire alarm ng buong school. Nakakabingi kayadali-dali kong tinakpan ang tenga ko.

"Kuyaanong nangyayari?!"

"Hindiko alam pero bilisan mo na diyan!" Paalala sa akin ni Kuya na nasalabas lamang ng cubicle at nakasandal sa pintuan.

Lalabasna sana ako nang bigla na lamang may kamay na sumulpot mula sa labasng bintanang nasa likuran ko at hinila nito ang ulo ko. Sa sobrangsakit at gulat ay agad akong napatili.

"Parkeranong nangyayari diyan?!" Dali-dalingsinipa ni Kuya Dominic ang pintuan upang makapasok.

Napakahigpitng pagkakahawak niya sa akin kayat nawalan ako ng balanse sa sariliko hanggang sa nadulas ako paatras at sumalpok sa pader. Mayroonggrills ang bintana ngunit sapat ang espasyo nitong makalusot ang mgakamay ng tao. Gulat na gulat ako, wala na akong nakikitang kamay saitaas ng bintana ngunit may lubid nang nakapulupot sa leeg ko.Kapwang nasa labas ang magkabilang dulo ng lubid. Pahigpit ngpahigpit ang pagkakapulupot nito sa akin hanggang sa nasasakal naako. Tuluyang nakapasok si Kuya sa cubicle at nanlaki ang mga mataniya nang makita ang sitwasyon ko.

"K-kuyatulong!" nahihirapanakong huminga at magsalita. Pilit kong hinihila ang lubid paramakawala ngunit sadyang napakahigpit nito.

"Hayopka bitawan mo ang kapatid ko!" dali-daliakong tinulungan ni Kuyang lumusot pababa sa lubid ngunit sumasabitang ulo ko. Sa sobrang sakit ay wala akong magawa kundi maiyak nalamang. "Parker look at me! Hold your breath okay?!" Aligagangsigaw ni Kuya .

Hinawakanni kuya ang lubid gamit ang dalawa niyang kamay at sa abot ng kanyangmakakaya ay hinila niya ito palayo sa leeg ko. Napahiyaw si Kuya salabis na sakit ngunit naging sapat ang ginawa niyang paghila sa lubidupang makalusot ako pababa.

Labisna nanghina ang katawan ko kayat bumagsak ako sa sahig habanghinahabol ang hininga ko. "Walanghiya ka! Bumalik ka dito!" Sigawng sigaw si Kuya sa harap ng bintana ngunit tuluyan nang nakaalis angsalarin.

"Parkerokay ka lang?" Dali-daliakong niyakap ni Kuya. Hanggang ngayoy hindi parin ako makapagsalita,labis parin ang panginginig ng mga kamay ko. Paulit-ulit akongumuubo, hirap parin ako sa paghinga. Akala ko talaga katapusan ko naiyon.

"Shhh!Andito si Kuya, hindi ko hahayaang masaktan ka pa ng hayop na iyon,"hinawakan ni kuya ang magkabila kong pisngi "Look at me, you haveto stay calm. You need to brave for me can you do that?" Tumango nalamang ako habang humihikbi.

"Anongnangyari sa inyo?!" Nagulatkami nang makasalubong namin sina Carly, Miki at Robbie. Sumunod silasa amin matapos nilang marinig ang fire alarm.

"Maynakita ba kayong nasusunog na parte ng skwelahan?" Tanong ni Robbiekayat napailing na lamang kami.

"Mahabangkwento tara baka may tao sa cafeteria, doon nalang muna tayo" Pahayagni kuya.

Slaughter High | Published under LIBWhere stories live. Discover now