De trein raast langs me, en ik zie mensen opgelucht zuchten. Sommige rennen bezorgd naar me toe nu de slagbomen langzaam omhoog gaan.
Mijn lichaam dook opzij, was het een reflex?
Ik weet het niet. Maar ik haat wat zojuist is gebeurt met heel mijn hart.
Mijn handen grijpen naar mijn haar, en zonder dat ik het voel rollen er tranen over mijn wangen.
Een persoon rent mijn kant op, zonder te wachten tot de spoorbomen volledig omhoog zijn.
Laat dat je stoer voelen?
Hij slaat een arm om mijn middel en laat zijn rechterhand rusten op mijn schouder en begeleid me van de rails terwijl hij me kalm geruststellende woorden toefluisterd
Wie is hij?
YOU ARE READING
Donker
Short Story! TRIGGER WARNING ! Een kort verhaal over een persoon die zich heel depressief voelt en er een einde aan wilt maken. Dit is deel 1 van "De donkere tunnel." Ik wil even zeggen: Hier kan je geen grapjes over maken. Mensen maken dit door en je kan gee...
