Ik lig op mijn bed en mijn hand rust op mijn borstkas.
Het is stil in mijn kamer, zonnestralen ontsnappen langs mijn rolgordijn, en stof zie ik ronddwarrelen.
Mijn hart voel ik bonzen.
Eigenlijk wel apart, dat we geen controle hebben over dit spier, maar wel over alle andere spieren.
Terwijl ik de ruimte van mijn kamer in staar, flitsen er verschillende gedachtes door mijn brein. Maar een gedachte lijkt te blijven, "ik wil niet meer zwak zijn"
Die gedachte lijkt maar niet weg te gaan.
JE LEEST
Donker
Short Story! TRIGGER WARNING ! Een kort verhaal over een persoon die zich heel depressief voelt en er een einde aan wilt maken. Dit is deel 1 van "De donkere tunnel." Ik wil even zeggen: Hier kan je geen grapjes over maken. Mensen maken dit door en je kan gee...
