Mijn blik laat ik glijden over mijn arm terwijl ik lig in mijn bed.
1, 2, 3, 4, 5... 7, 9.. Ik probeer mijn littekens te tellen, maar raak de tel kwijt.
Van de pijn die ieder heeft zijn wijze lessen te leren.
Van elk streepje heb ik spijt.
Maar wie heeft spijt van alle littekens die ze in mijn hart hebben achtergelaten?
Niemand.
YOU ARE READING
Donker
Short Story! TRIGGER WARNING ! Een kort verhaal over een persoon die zich heel depressief voelt en er een einde aan wilt maken. Dit is deel 1 van "De donkere tunnel." Ik wil even zeggen: Hier kan je geen grapjes over maken. Mensen maken dit door en je kan gee...
