Tak |demidrabble|

4 0 0
                                    

Zwijam się z bólu w samym sercu domu, a ze ścian patrzą na mnie twarze moich przodków. Niezdolny do zmiany pozycji, zaciskam zęby na dolnej wardze i palce na zdrętwiałych z bólu kolanach. Leżąc na podłodze w pozycji embrionalnej jestem tym, czym się urodziłem. Poronionym płodem. Ułomnym kaleką. Niemym zaprzeczeniem.

50 słów

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jul 03, 2019 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

dotyk - głębiny umysłuOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz