🌹Çaresizliğin Kıyısı...

297 52 12
                                    

🌹⭐🌹⭐🌹

Günlerdir doğru düzgün uyuyamıyordum aklım hep doluydu . Kendimi hazır hissediyor muydum emin değildim bile ,Kemal'in gözlerindeki korkuyu görmüştüm .

Oda benim gibi korkuyordu .
Ona "Ya seni unutursam ?

Dediğimde gözlerindeki çaresizlik beni yerle bir etmişti . Endişeliydi korkuyordu . Elinden bir şey gelemiyordu, tıpkı benim gibi çaresizdi , kalbin unutmaz demişti.

Kalbimiz unutmaz Peri kızı...

Ya gerçekten unutursam işte bu soru beynimin içinde defalarca tekrarlıyordu.

Korkuyordum. İçimdeki korku her gün artıyordu .Kemal her ne kadar beni sakinleştirmeye çalışsada, olmuyordu.

Ama yapacaktım korku nun ecele faydası yoktu . Bu gün sorunsuz bir şekilde Doktor'un yanına gidecektik .

Sonunda Amerikadan doktor gelmişti .Toprak ile Amcam her şeyi halletmişti. Düşüncelerime son verip banyodan çıktığım da ,Kemal çoktan üzerini giyinmiş ti .Dolabın Kapağına yaklaşıp içinden sade uzun siyah yazlık ince askılı elbisemi alarak tekrar lavoboya doğru yöneldim .

Hâlâ onun karşında üzerimi giyinmeye çekiniyordum.
Üzerimdekileri çıkardığımda bacaklarımın belli yerlerinde çürümeye yüz tutmuş morlukları görmem ile aldığım kısa siyah elbiseyi giymekten vaz geçip tekrar çıkardığım tşört ile eşofmanı giyerek lavobodan çıktığımda ,
Kemal yataktan kalmış bana bakıyordu ."Hazır Değilsin ?"dedi kaşları içe doğru büküldü, "Şey birazdan hazır olurum "diyerek tekrar dolabıma yöneldim .

"Elindekini neden giymedin Bahar "dediğinde ,ne diyeceğimi bilemedim .

"Rahat edemedim "diyerek konuşmam ile,dolabımdan bir adet kot pantolon ile ,siyah kolsuz gömleğimi elime aldım .

Lavoboya gideceğin zaman Kemal kolumu tutup "Burada giyin "dedi.

Başımı iki yana salladım "Yok ben banyoda giyerim "dediğimde ,
belime sarıldı .Elimdeki giysileri alıp bana döndü .

"Ben hazırlayacağım "dediğinde ,
Başımı iki yana salladım .

"Gerek yok Kemal "

Başını iki yana salladı . Üzerimdeki tşörtü çıkarması ile atlet ile kaldım .Bir anda arkamı döndürmesi ile derin bir nefes aldım . Aynadan onu görmüştüm.
Muhtemelen sırtımdaki morlukları görmüştü . Gözlerimi kapadım aldığım nefes ciğerlerime bata ,bata göz yaşlarım akıyordu .

Kemal'in elini sırtımda hissetim .
Morluklarımı okşuyordu . Dudaklarını sırtımda hissetmem ile dudağımı ısırdım . Başımı kaldırıp aynadan ona baktığımda gözlerimiz birbirine değdi .

"Ağlama "

"Ağlamıyorum ki , kendiliğinden akıyor "dedim .

Omuzlarıma dokunup beni kendisine çevirdi ."Bütün bunların hepsi geçecek ,Bahar söz veriyorum eskisi gibi sapa sağlam olacaksın "dediğinde ,

"Sana inanıyorum Kemal "

Alnını alnıma yaslayıp "bana daima inan sevgilim "dedi.

Elimi kaldırıp kirli sakallarını okşadım "Beni hiç bırakma Kemal sen benim umudumsun ,mucizem oldun ,ben çoktan pes etmiştim ,senin için savaşıcağım aşkımız için "dedim.

"Bizim için bunu yap Peri kızı "

"Bizim için "dedim.

Kemal yatağın üzerindeki gömleği alıp kollarımı sokarak önümdeki düğmeleri ilikledi.

BAHAR Where stories live. Discover now