When I'm with you

Chapter 7

Annoyed

Naka rating kami ni Clayton sa patutunguhan ko at sa matagal at mabagal na pag mamaneho ko ay di na naman na ako ni ligalig pa ni Clayton. 

Nang makalabas kami sa loob nang kotse at ay panay na ang likot nang paningin ni Clayton sa lugar na pinuntahan namin, bakit ko nga ba pinayagan na sumama ito sa akin?

"Ang ganda naman pala lang lugar na ito." Ani Clayton.

"Hmmm... yeah!" Ani ko saka naupo sa damuhan paharap sa mga naglalakihang building.

Tumabi ito sa akin at ginaya ang upo na ginawa ko.

"Matagal kana ba na punta dito?" Tanong nya na naka tingin sa akin, tumango lang ako at nahiga, pinatong ko ang braso ko sa noo ko bago pumikit.

Kelangan ko nang fresh air.

Mga ilang minuto akong ganun ang pwesto nang makaramdam ako nang gutom kaya napa bangon ako, pag mulat ko nang mata ko ay nakita ko ang maamong mukha ni Clayton na naka titig lang sa akin.

"Kanina mo pa ba ako tinititigan?" Tanong ko, tumango sya sabay ngiti..

"Ang cute mo palang matulog... parang anghel pero nakaka takot kapag nasa karerahan na." Aniya saka umayos nang upo paharap sa akin..

"Pfft.." ani ko sabay tayo nag streching ako at pinaputok lahat nang pwedeng iputok na buto sa katawan ko.

"Tara na, gutom na ako." Ani ko, tumayo naman sya sabay akbay sa akin. Napa hinto ako sa ginawa nya.

"Anong ginagawa mo?" Tanong ko..

"Inaakbayan ka." Sagot nya.

"Para saan?"

"Wala lang."

"Pwes yang wala mo ay nakaka asar." Ani ko na automatic na inalis nya.

"Akala ko pwede na dahil mag kaibigan na tayo saka inaya mo din akong kumain oh." Aniya.

"Eh? Kelan?"

"Mga ilang minuto mo lang sinabi." Aniya, wala akong maalala.

"Wala akong matandaan." Aniko.

"Ulyanin kana." Aniya, di ko na sinagot dahil naramdaman ko na naman yung pag kalam nang tiyan ko kaya na una na akong mag lakad papuntang kotse.

"Saan mo gustong kumain?" Tanong ko kay Clayton.

"Tinatanong mo talaga ako?" Di nya maka paniwalang tanong, Oo tama sya tinatanong ko sya baka kasi di nya masikmura kinakain ko.

"Yeah... you know you getting me annoyed." Deretsahan kong ani sa kanya.

"Sorry naman, di lang talaga ako maka paniwala.. pero seryoso ako talaga pinapapili mo nang kakainan natin?" Tanong nya ulit, kulit nang lahi neto ehh.

"Ayaw mo?" Tanong ko..

"Jan tayo sa ihawan sa nakita ko kanina." Aniya, napa lingon ako sa kanya. Kutis mayaman, mukhang mayaman pero look at him, he can eat all does food na kanto kanto lang. He looks interesing kesa sa mga kaibigan ko na sobrang sensitive nang mga bituka.

"Sure!" Ani ko saka pumasok sa kotse at pinaandar ang engine neto.

"Sure kang ok lang na doon tayo kumain?" Aniya.

"Oo! Ano ba tingin mo sa akin di nakain sa mga ganoong klaseng kainan." Aniko.

"Di naman pero mukha ka kasing sensitive na tao pag dating sa pagkain." Aniya, pinaansar ko na ang kotse ko at kagaya kanina mabagal ulit patakbo ko..

"Well mali ka nang tingin sa akin." Aniko..

Nanahimik na sya sa buong byahe namin at paglingon ko tulog na ang loko, pagod din siguro at mukhang di rin nakapag pahinga kanina.

To be continued.........