Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır.
Cellatlar Serisi
1. Kitap - Büyük Av
Bedenlerinin içindeki büyük kötülükten habersiz beş cellat ve kalpleri sevgiye aç, beş savaşçı kadın.
Farklı yüzyıllard...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Merdivenleri hızla inen Katalya, avcılardan birine çarptı ve yere düşmesine neden oldu. Onu umursamadan yürümeye devam etti. Ancak avcı arkasından söylenirken adımları durdu.
''Yürümeyi bilmiyor musun kırmızı kafa?''
Genç kadın gülümsedi. Ancak gülümsemesi birini öldürmeden önce attığı gülümsemeye benziyordu. Yavaşça arkasına dönerek ayağa kalkan erkek avcıya döndü. Merkeze yeni gelen avcılardan biri olmalıydı yoksa erkekte olsa asla Katalya'ya, kafa koparıcı lakabı olan birine bulaşmazdı. ''Bana mı seslendin?'' Avcıya doğru yavaşça yürüdü.
Adam üzerindeki bol cepli, siyah avcı ceketinin yakasını düzeltirken kaşarını çattı ve ''Anlamakta kıtlık mı yaşıyorsun güzelim?'' dedi.
Başını yana eğen Katalya avcıyı baştan aşağıya süzdü. Yeterince sorunla uğraşıyordu ve sinirliydi. Bu avcı ona gönderilmiş bir hediye olmalıydı. Çevredeki avcılar fısıltı halinde konuşarak onlara bakıyor, hepsi Katalya'nın tepkisini bekliyordu. Genç kadın onların bekleyişini boşa çıkartmayacaktı. Avcı alayla gülümserken, Katalya da gülümsedi ve sağ yumruğunu adamın yüzüne savurdu. Duyduğu çatırtı sesi ve avcının geriye savrularak, dengesini kaybedip tekrar yere düşmesi genç kadının öfkesini biraz da olsa dindirdi.
Avcı yerde kanlar içine kalan burnunu tutup bağırıp çağırırken yanına ilerledi ve yere çömeldi. ''Bu seni ilk ve son uyarım çaylak. Bir daha bana bulaşma yoksa kafa koleksiyonuma senide eklerim. Avcı olman bunu engellemez.'' diye fısıldadı ve ayağa kalktı.
Çevredeki herkes durmuş onların gösterisini izliyordu. Her zaman yaptığı gibi onları görmezden gelen Katalya, binanın çıkışına doğru ilerledi. Batmakta olan güneş, gökyüzünü kızıl renge boyamıştı. Cebindeki gözlüklerini takan genç kadın motoruna binmek üzereydi ki Davy'nin ona seslenmesiyle durdu. ''Hey, Kat.''
Davy uzun adımlarıyla genç kadının yanına yaklaştı. ''Sorun ne Davy?''
Davy tek kaşını kaldırdı. ''Bende aynısını sana soracaktım. İçeride olanları gördüm. Seni bu kadar öfkelendiren ne?''
İç çeken genç kadın, bakışlarını merkez binaya giren çaylak avcılara çevirdi. Davy ve Jack sınırlarına girmesine izin verdiği kişilerdi, onlara güveniyordu. Onlar ve Debb'den başka kimsesi yoktu. Debb yanında olmadığı için bu konu hakkında konuşabileceği tek kişi onlardı.
