Αφού φάγαμε πρωινό και έκανα ένα γρήγορο ντουζ... Ντυθήκαμε και φύγαμε κάπου άγνωστα για εμένα... Εδώ και μισή ώρα είμαστε στο αυτοκίνητο δίχως να ξέρω που με πάει... Και φυσικά δεν μου λέει... Όσες φορές τον ρώτησα δεν μου απάντησε... Ο παλιός εκνευριστικός Stephen δηλαδή... Ξαφνικά στρίβει προς τα δεξιά και σταματάει μπροστά από ένα μεγάλο πεντάστερο ξενοδοχείο... Τι κάνουμε εδώ;
(έλα)
Λέει ενώ κατεβαίνει από το αμάξι και επειδή με τρώει η περιέργεια μου... Αποφασίζω να τον ακολουθήσω... Ανεβαίνουμε γρήγορα τα σκαλιά και μόλις μπαίνουμε πηγαίνουμε προς την ρεσεψιόν
(καλησπέρα κύριε Anderson)
Λέει ο υπάλληλος και του δίνει ένα κλειδί... Ορίστε;... Ο Stephen του γνέφει με το κεφάλι και αμέσως με αρπάζει από το χέρι και βαδίζουμε προς το ασανσέρ
(τι κάνουμε εδώ;)
Τον ρωτάω καθώς οι πόρτες κλείνουν αλλά δεν μου δίνει καμία σημασία... Μένει απλά ακίνητος με το βλέμμα καρφωμένο μπροστά... Τι σχεδιάζει;... Γιατί ήρθα μαζί του;... Οι πόρτες ανοίγουν και εκείνος με τραβάει ξανά από το χέρι... Μήπως πρέπει να καλέσω το εκατό;... Αρχίζω να φοβάμαι λίγο... Ξαφνικά σταματάει μπροστά από μία πόρτα και την ξεκλειδώνει... Ύστερα με τραβάει μέσα στο δωμάτιο μαζί του και πραγματικά μένω παγωμένη στην θέση μου
(τι είναι όλο αυτό;)
Ρωτάω εντελώς σαστισμένη καθώς κοιτάζω τριγύρω... Σίγουρα αυτό είναι δωμάτιο ξενοδοχείου;... Αισθάνομαι λες και είμαι στο σπίτι του Brandon... Το οποίο είναι πραγματικά τεράστιο
(αυτό είναι κλεισμένο μόνο για εμάς)
Λέει καθώς ακούω τα βήματα του να με πλησιάζουν... Κλεισμένο για εμάς;
(τι εννοείς για εμάς;... Τι θα κάνουμε εδώ εμείς;)
Χριστέ μου πόσο πιο χαζή... Φφ έχω τρελό άγχος τώρα... Ξαφνικά νιώθω την ανάσα του να χτυπάει το δέρμα στο λαιμό κάνοντας με να αναριγήσω
(έχω πολλά μέσα στο μυαλό μου)
Λέει με χαμηλή σέξι φωνή και κλείνω τα μάτια καθώς νιώθω τα χείλη του να αγγίζουν τον λαιμό μου σε ένα απαλό φιλί... Ω...
(απόψε είσαι όλη δική μου)
Προσθέτει σιγανά ενώ τραβάει το τζάκετ από τους ώμους μου και το αφήνω να πέσει κάτω... Είναι τρελό... Αλλά δεν μπορώ να του αντισταθώ
(να σε κάνω ότι θέλω εγώ)
Μουρμουρίζει ενώ τα δάχτυλα του μετακινούντε στην άκρη της μπλούζας μου και σε χρόνο ρεκόρ την τραβάει πάνω από το κεφάλι μου αφήνοντας με με το παντελόνι και το σουτιέν μου
(πάω να ετοιμάσω την πισίνα)
Τι;... Ποια πισίνα;... Στρέφομαι για να τον κοιτάξω αλλά εκείνος έχει ήδη φύγει... Τι διάολο έχει ετοιμάσει;... Απαράδεκτος αυτός ο άντρας... Απο την μια με ξεσηκώνει καλά καλά και μετά φεύγει... Απίστευτος

Μαθήματα μαγειρικής (Book 2)Where stories live. Discover now