Chapter 12

16 0 0
                                    

Violet's POV





I stood for a few minutes, before deciding to go down to the sea.





'When somebody needs help, I should have help them without any hesitation!'





Why so stupid Violet?!!





Myghad! I even think that he is just pretending!





Mabuti nalang at nakita ko siya agad.





I take him out of the water. Kinabahan ako ng bongga, mabuti nakita ko siya dahil papalubog na talaga siya.





Ihiniga ko siya ng maayos nang makarating kami sa pangpang, "Shit! What should I do now?"





Pinakiramdaman ko yung pulso nya! BUT! It's just me? Or I just can't really feel his f*ckin pulse!?





Kinalma ko ang sarili ko, I gave him a CPR.





"C'mon Ace! Wake up!"





Waaah! Wala tlga siyang malay at hindi siya nagigising!!





Think Violet.





At this point you don't need to think about anything else other than getting air, in and out of his chest. *sigh* C'mon, you really need to do this to save him.





'When someone is drowned, the problem is lack of oxygen.'





Arrgh! Kung tutuusin pwede 'ko tong iwanan o hayaan nalang dito, para makabawi ako sa lahat ng sakit na dinulot nya sakin-- pero hindi eh.





Hindi ako ganun klaseng tao.





Zariah will surely be mad at me, kung sakaling malaman nya ang lahat.





At isa pa, may kailangan pa siyang malaman tungkol sa anak nya pagdating ng araw, dahil wala namang lihim na hindi nabubunyag! Pero susumbatan at pahihirapan ko pa siya duuuh, kala mo ganun ganun lang yun?





Wtf Violet?! This is not the right time!





I pinch his nose and cover his mouth with mine, followed by chest compressions.





Hindi pa din siya gumigising!





I gave him another air--





*cough*cough*





Umubo siya habang may kasama pang tubig, yak! >,< Ang alat alat non, bakit nya naisipang inumin?





But seriously, nakahinga ako ng maluwag! *exhale*





"Finally!"-sabi ko at bahagya pang pinalo ang likod nya. Tinulungan ko siyang makaupo ng umayos na siya kahit papano, pero naghahabol pa rin ng hininga. "How's your feeling? Are you okay?"





Tumingin siya sakin ng seryoso, "What? Magsalita ka! Kilala mo ba ko? Ako 'to si Violet!"





Ang loko natawa pa ng mahina kaya binatukan ko naman siya. Pero mahina lang rin dahil baka mamatay ng tuluyan eh, mahirap na.





"Hindi naman ako nagka-amnesia."-natatawa pang sagot nya.





"Eh malay ko ba, baka napuno na ng tubig yang utak mo."





Broken Without You.Where stories live. Discover now