Broken Without You.

Chapter 8

Violet's POV

"Phew!"

I let out a deep sigh as I blow my hair on my forehead. -,- 

Time check; 3:30am

Dahan dahan kong binuhat si Zariah at inilipat muna sa kwarto nila mom, baka kasi umiyak na naman pag nagising siya ng mag isa.

I kiss her forehead before I go back to my room.

Napagplanuhan kasi nilang mag outing, oo nila.

Ewan ko ba kung pano nila ko napapayag, tss.

Sabihin na nating babawi ako sakanila dahil sa ilang taon na nawala ako, magtatampo na naman daw kasi sila pag hindi ako sumama. 

Daig pa sila ng baby Zariah ko.

Ang kukulit eh.

"Ready?"-tanong ni Phanie na hindi ko namalayang nakapasok na sa kwarto ko.

"Nahh."-I said and shrugged

Tumabi siya sakin at tinignan ang backpack na nasa kama rin, "Seriously? Yan lang ang dadalhin mong damit??"

"Wala akong balak magtagal Phanie. Kung hindi lang kayo malakas sakin e, hindi ako sasama."

She crossed her arms and pouted her lips, "So ang lagay eh napilitan ka pa? Sinasabi ko sayo mag-eenjoy ka don, promise!"

"Kung gusto mong magtagal edi mag stay kayo don kahit ilang araw nyo pa gusto, pero ako mauuna ng umuwi."

"Sis if you're thinking about Zariah, you don't have to worry. She's in good hands, parang hindi mo naman kilala sila mom, hindi nila siya pababayaan."

"I know pero hindi mo maiaalis sakin ang mag-alala kasi mommy na ako ngayon Phanie at kapakanan nya lang ang lagi kong iniisip, mawala nga lang siya sa paningin ko parang mapa-praning nako eh."-paliwanag ko at pareho naman kaming natawa sa huling sinabi ko. "Maiintindihan mo rin ako pag nagka-anak kana."