ပို၍...ပို၍(ပို၍...ပို၍)

ပို၍...ပို၍ (၄)

Gun အတြက္ကေတာ့ အပတ္စဥ္ မထူးဆန္းစြာ ပံုမွန္ ျဖတ္သန္းေနေလသည္။

Papiii ခုတေလာ လံုးဝေပၚမလာ ဇာတ္ကို series တစ္တြဲစာ႐ိုက္ေနတာ။

ျပည္ပခရီးကိစၥ မို႔ Ph ဆက္ေပမဲ့  အလုပ္ရႈပ္ေနပံုရသည္။

ပံုမွန္လည္ပတ္ေနမႈေတြထဲ တိုးပြားလာတာ ေလးေတြလည္း ရွိေနသည္။

အခုဆို အိမ္ထဲမွာ ပ်ားပန္းခတ္လို႔ ေျပာရေလာက္တဲ့ထိ အိမ္အကူ(၁၀)ေယာက္ ျခံေစာင့္(၁)ေယာက္ ကားေမာင္းသမား(၁)ေယာက္
က ေရာက္ေနေလတာမို႔ သြားခ်ိန္လာခ်ိန္မွန္ ထမင္းစားခ်ိန္မွန္ပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေနရေလသည္။

Papiiii ကကၽြန္ေတာ္ကို ဂ႐ုစိုက္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရပါသည္။

စစေတြ႕ပံု ဆန္းျပားလြန္းလို႔ သူ႔ကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မယ္လို႔ ေတြးထားသမွ် သဲထဲေရသြန္။

ဥေရာပဘက္ကို သြားတာ အလုပ္ကိစၥေပမို႔ Gun ေလးမလိုက္သြားတာပါ။

ခုေတာ့သတိရသလိုလို မဟုတ္ သတိကိုရေနတာ။

သြားအတူ စားအတူ နဲ႔ အေဖာ္အေပါင္းလည္း မရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္က ဒီလူႀကီးနဲ႔ အဆင္ေျပသား။

"သခင္ေလး ညေနစာ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါပီ"

"အင္း"

လူကစိတ္မပါ တစ္ပါ ျဖစ္ေနပီး phေျပာခ်င္ေနစိတ္က အစိုးမရ။

ဟိုနဲ႔ဒီ အခ်ိန္က မတူတာမို႔ သည္းခံေနရသည္၊
မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ဆက္ပီးေျပာပီး ေနေလာက္ပီ။

ညပဲေစာင့္ရမွာေပါ့၊ ညအျမန္ေရာက္ခ်င္ေနေလပီ။

ပါလာတဲ့အလုပ္ေတြလည္း အားလံုးပီးေလပီ။

ဒီတစ္ခါ လူႀကီးျပန္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာထားတဲ့ ခရီးတိုေလး ထြက္ခ်င္ေနပါသည္။

ခုလည္းျပန္လာဖို႔ တစ္ပတ္အလိုက်မွ လူကအျပင္မထြက္လည္ရ မုန္႔လည္းမစားရနဲ႔ ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ် ညစ္တြန္းတြန္းခ်င္ေနသည္။

ည(၁၂)နာရီတိတိ။

အခ်ိန္(၁၅)နာရီနီးပါး ကြာဟတဲ့ ျပင္သစ္နဲ႔ ဒီေၾကာင့္ ဟိုမွာခုဆို ေနာက္တစ္ေန႔ ေန႔လည္(၂:၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္။