Üvey Kardeşim

Tanıdık...

{Taşınma haftası}

"Üzgünüm sana yardıma gelemedim.Okulda biraz daha kalmam gerekti."dedi Leyla telefondan."Gene mi laboratuarı patlattın?"

"Daha kötü az daha okulu yakıyordum.Ve birazdan müdürle konuşacağım disipline gideceğim kesin."dedi ben hafifçe kıkırdadım."Bunu nasıl başardın?"

"Bilmiyorum ve bilmek bile istemiyorum."dedi."Sana yardım etmemi istiyor musun?"

"Yoo,sorun yok.Sanırım müdür annemleri arayacak."dedi"Ah keşke yanında olsaydım."dedim."Aww, benim için endişelenme.Sen şimdi kolilere odaklan."dedi ben daha cevap veremeden Tülay seslendi"Tatlım? Hazır mısın?"telefonu elimle kapatıp"Geeeellllddddiiim!"diye bağırdım."Hey seni eve vardığımızda görüntülü ararım evi gösteririm.Olur mu?"dedim."Tamam,tamam hadi bye bye."dedi ve koşarak salona indim.Herkes oradaydı."Herkes hazırsa gidelim?"dedi Tülay. Bende kafamı salladım. "Tamam 12.30 trenine yetişmemiz lazım,şimdi Hilal sen hangilerini taşıyorsun?"diye sordu babam."Şu orta ağırlıktakileri alabilirim."dedim"Emin misin?"diye sordu Kutay"Tabii."

***

Şuan trende soluklanıyorum ama çok ağırdılar.Kutay bana atıştırmalık bir şeyler almaya gider gitmez. Bana bir mesaj geldi,bilinmeyen numara."Babanın yalanlarına inanma."Ne?? Bu da ne demek oluyor? Ben şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemezken Kutay geldi."Ben geldiiim."dedi cevap vermedim. "Hilal,sen iyi misin? Bembeyaz olmuşsun."Tabii ki ona söyleyeceğim ona güvenebilirim."Şey aslında evet bir sorun var.Tanımadığım bir numara bana tuhaf bir mesaj attı,bak."dedim telefondaki mesajı ona gösterdim."Babanın yalanlarına inanma.Bu ne demek?"dedi.

"Bende aynı şeyi düşünüyordum."dedim."Numara hiç mi tanıdık gelmiyor?"

"Hayır.Telefonuma kayıtlı olurdu eğer tanısaydım."dedim düşündü biraz"Bu kişi her kimse onu aramamı ister misin?"dedi."Denesene bir."dedim ama aradığında dışarıya gelen sesi duydum"Aradağınız numaraya ulaşamamaktayız.Doğru tuşladığınızdan emin olu--"ve Kutay telefonu kapattı."Kim olabilir ki?"dedim korkmaya başladım."Kim bilir.Belki birisi telefon şakası yapıyor yada yanlış numara.Numarının ciddi olduğunu kanıtlayamayız."dedi biraz sakinleşmiştim."Peki...Bu konuyu kapatalım bana abur cuburumu ver.Tren yolculuğu 4 saat sürdü. İstasyondan çıktım ve yeni hayatıma ilk adımımı attım.Tülay'ın bir arkadaşı özel şöförüyle geldi.Tülay ile hasret giderdiler."Aman Tanrım bu bizim ufak Kutay mı?"dedi neşeyle."Selam,Seda abla."dedi Kutay

"Ne kadarda büyümüşsün.Seni en son 7. yaş doğum gününde pasta ile kaplı bir halde görmüştüm."dedi,aklıma Kutay'ın o hali gelince gülmeye başladım."Sağol Seda abla."dedi Kutay ama kadın hiç abla gibi durmuyordu yani çok gençti.Sonra babamla tanıştı."Hilal? Ne güzel bir isim.Benim de bir kızım var Aslı,eminim siz kızlar çok iyi anlaşırsınız."

"Tabii,neden olmasın."dedim gülümsedim.Eve vardığımızda gözlerme inanamadım çok büyük,pek benim tarzım değildi ama çok da güzeldi.Klasik dekore edilmişti."Woooow! Bu ev harika!"dedim."Beğenmene sevindim,tatlım."

"Bu ev aslında bir ünlü için sıradan."dedi Seda."Sıradan mı,wow?"dedi babam haklı olarak.Sıradan bu ise,lüksü düşünemiyorum bile."Ben evi geziyorum ve odamı seçeceğim!"dedim heyecanla ve etrafta dolanmaya başladım.Kutay güldü ve benim peşimden"Bende geldiyorum,büyük oda benim!"

"Hayır!"dedim gülerek yeni evin ahşap zemininde koşuşturmaya başladık.Bizimkiler güldü"Her zaman çocuk kalacaklar."dediler.

***

Çatı katını kaptım! Heheheh"Offf! Sonunda! Bütün koliler taşındı!"dedim Kutay'a."Aynen bence bu babanla kariyer seçimin hakkında konuşman için uygun bir zaman."

"Haklısın,hem acele etmeliyim yarım saat sonra komşumuz Seda ablanın evinde-komşumuz olduğu için-yemeğe davetliyiz.Ben en iyisi yemekten önce söyleyeyim."dedim. merdivenin altından seslendiler."Çocuklar! Hazır mısınız!?"diye."Bir dakika!"dedim ve Kutay'a doğru döndüm."Şimdi git! Giyineceğim."dedim gülerek."Tamam benim de giyinmem lazım."dedi ve odasına gitti. Sevimli ama biraz şık bir şeyler giyip babamı aradım."Hey,baba.Şey,yani sana bir şey söylemem lazım."

"Uh-oh hamile falan değilsin di mi?"

"Baba! Eww! Hayır! Beni ne sanıyorsun?"

"Sadece şaka yaptım tatlım. Ne hakkında konuşmak istiyordun?"

"Ben ne hakkında eğitim görmek istediğime karar verdim."

"Harika,ne olmak istiyorsun? Söyle bakalım."

"Ben gastronomi okumak istiyorum.Şef olmak istiyorum."dedim tüm cesaretimi toplayıp."Ne?"

"Bana kızmadan yada paniklemeden önce beni dinle.Yeteneklerimi biliyorsun,resim çizemiyorum,dans edemiyorum ama yemek yapabilirim.Küçüklüğümden beri pastalar,kurabiyeler yapıyorum,içecekler hazırlıyorum.Bunu meslek olmak yapmak istiyorum."dedim ellerimi ovuşturarak."Bu kariyer seçiminde çok büyük bir adım,ve birazcık riskli.Bunu bana neden daha önce söylemedin ki?"

"Ya bilemiyorum...Ne bileyim sen zaten meşguldun ve üstüne de ağırlık çöksün istemedim.Yani okul biraz pahalı ve senin maaşını biraz geçiyordu ve asla karşılayamazdık. Bunun için bende bir pastanede çalışmak istiyordum,kendi paramı kazanıp biriktirmek istiyordum.Ama şuan durumumuz daha iyi.Bende şey diye düşündüm...işte..."dedim babam düşündü ve iç çekti."Senin tatlılarla yetenekli olduğunu biliyordum ve bunu da bir hobi olarak destekliyordum ama meslek olarak hiç düşünmemiştim."

"Bana kızdın mı?"dedim ona yavru köpek bakışlarımla bakarak."Hayır,aslında bana bunu söylemene sevindim.Bu konuşmana bakılırsa bu konu üzerinde çok düşünmüşsün ve beni de düşünmüşsün, şimdiden de kariyerini seçmişsin.Seninle gurur duydum.Senin şu asiliğin ve dik başlılığının bu kadar değişmesi de gurur verici."dedi gülümsedim ve ardından da bir araba geldi,bizi aldı komşumuz pekte yakın değildi.Yemek sırasında 'yetişkinler' kendi aralarında sarhoş olup,konuşmaya başlayınca biz de Kutay ile konuşmaya başladık."Ee konuşman nasıl geçti?"

"Şaşırtıcı derecede kolaydı.Üstümden bir ağırlık kalktı,eğer söylemeseydim n'apardım bilemiyorum." dedim neşeyle."Bak? Gereksiz endişelendin.Leyla'nın da bildiği bir şeyler var.Her şey düzeldi değil mi?"

"Evet,sanırım."dedim ve merdivenlerden gelen topuklu ayakkabı sesini duydum."Bak Aslı geliyor." dedi Kutay,arkamı döndüm ve onu gördüm,kendisi hiç de tahmin ettiğim gibi değildi.Onu ben sahte sarışın,çantasında köpek taşıyan bir tip olarak bekliyordum.Kendisi doğal kahverengi saçlı,basit giyinmiş güzel bir kızdı."Merhaba,Kutay ve sen de yeni üvey kardeşi Hilal olmalısın."dedi gülümseyerek elini uzattı."Bu benim ve sende Aslı olmalısın."dedim elini sıkarak."Görünüşe bakılırssa artık komşuyuz.Artık birbirimizi sık sık ziyaret ederiz."

"Bence de."dedim gülümseyerek.Bir süre daha sohbet ettikten sonra konu okula geldi."Sanrım ben de ev okuluna gideceğim."dedim gülümsemeye çalışarak çünkü bu konuda biraz mutsuzdum."Ne? Sende mi ev-okuluna gideceksin? Bende! Üniversiteye gidene kadar öyle oldu ve olacak.Kesinlikle ev okulu akadaşları olmalıyız!"dedi biraz heyecanlı biri."Bu ne güzel bir fikir."dedi Kutay."Evet bence de olabilir.Neden olmasın."

"Harika! Anneme bunu sormam lazım,sorayım geliyim."dedi ve koşarak annesinin yanına gitti.O gittikten sonra kıkırdadım ve Kutay'a"Bana birini hatırlatıyor sanki."dedim ve Leyla'yı düşündüm."Evet neredeyse kopyası.Bence Nexus'a çok kolay alışacaksın."dedi o da.Akşam eve gittiğimde Leyla'yı görüntülü aradım.Bütün evi gösterdim,Kutay'a el sallattım.Aslı'dan,babamdan,mesajdan her şeyden bahsettim.Vedalaştık kamerayı öptük ve kapattık.