Unicide....
"ယနေ့ရာသီဥတုကအရမ်းဆိုးဝါးနေပါသည်။မိုးလည်းသည်းထန်စွာရွာသွန်းနေသည့်အတွက်ကြောင့်သင့်တို့၏ထီးများကိုဆောင်းထားကြပါ။မိုးရွှာသွန်းချိန်ကတော့တစ်နာရီကို
မိူင်နှုန်းမြင့်ရွာသွန်းနိုင်ပါသည်…"
Radioအသိပေးချက်ကိုကြားပြိးနောက်
''oppaဒိနေ့မိုးတော်တော်ရွာနေတယ်နော်?''
''omm,''
မီးပွိုင့်မီကာ ကားရပ်ထားစဉ်အပြင်ဘက်က သည်းထန်စွာရွာသွန်းနေတဲ့မိုးရေတွေကိုကြည့်ကာJeongyeonပြောလိုက်ချင်ပေ။
''Saလည်းမိုးရွာနေတာအိိမ်မှာပဲနေ''
''omm,oppaလည်းsaကိုပို့ပြိးရင်ဂရုစိုက်ပြန်…''
''ကောင်းပါပြိး…စကားနားထောင်ပါမယ်ဗျာ့…''
JeongyeonသဘောကျကာပြုံးပြိးSanaဆံပင်တွေကိုအနည်းငယ်ဖွလိုက်သည်။
📳📳📳~~~~~~
အိတ်ထဲကဖုန်းvibrationသံကြောင့်sanaအိတ်ထဲကဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့Nayeonဆီကပင်။
📱''unnieဘာဖြစ်လိုလဲ?''
📱''Sana momoကလေး…!''
ဖုန်းသံထဲမှာရှိုတ်သံပါနေတာကြောင့်Sanaစိတ်ပူသွားသည်…
📱''unnie momoဘာဖြစ်လိုလဲ?''
📱''အခု…ရဲတွေရောက်နေတယ်.. ဟန်မြစ်နားမှာ momoဖိနပ်ကိုတွေ့တယ်တဲ့…အဲဒါmomo…ဖိနပ်ဟုတ်မဟုတ်…unnieကိုအတည်လာပြုခိုင်းကျတယ်…''
📱''unnieအဲဒါ…momo… ဖိနပ်မဟုတ်ဘူးမလား?''
သူမသူငယ်ချင်းအတွက်အရမ်းစိုရိမ်လာသည်။ဖုန်းသံထဲကစကားတွေပါကြားရတာကြောင့် jeongလည်းsanaစိတ်လျော့စေဖိုsanaလက်ကို တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားပေးသည်။
📱''momoအမြဲ…သူဖိနပ်သားရဲ့ ဘေးမှာသူနာမည်…အမြဲရေးထားတတ်တယ်…
အခုရဲတွေလာပြတဲ့…ဖိနပ်မှာ…momoနာမည်…ပါတယ်…sa!''
စကားလုံးတွေဆုံးသည်နောက်nayeonမျက်ရည်စက်တွေလည်းကျဆင်းလာသည်။
ဖုန်းတစ်ဘက်ကsanaလည်းnayeonလိုပင်နည်းတူပင်။ကားကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်ကာ သူကောင်မလေး စိတ်သက်သာစေအောင်ပွေ့ဖက်ပေးလိုက်ပြိး
