How We Met [1D fanfictie][Dutch]

Hoofdstuk 2

Pov Niall:

Ik open de keukenkastjes op zoek naar iets eetbaars. Zodra ik alle kastjes heb gehad zie ik dat we helemaal niks in huis hebben om te ontbijten. Ik roep door het huis: "Waar is het eten?" Dan komt Liam de keuken in lopen. "Is het eten op?" vraagt hij.

"Ik denk het wel."

"Ga dan naar de winkel."

Ik zucht en pak mijn mobiel en portemonnee. Om nog een beetje gezond te doen loop ik naar het schuurtje achterin de tuin om mijn fiets te pakken.

Ik open de deur van het schuurtje en zie mijn fiets staan, helemaal achteraan. Ik haal alle fietsen eruit totdat ik eindelijk bij mijn fiets ben. Ik wil mijn fiets van het slot halen totdat ik iets in het hoekje zie.

Ik loop er voorzichtig naartoe en zie dan een meisje liggen. Ik loop snel naar binnen, het huis in, en roep iedereen naar de keuken. Al snel staan mijn vrienden, Harry, Liam, Louis en Zayn, in de keuken.

"Ik wilde net mijn fiets pakken om eten te halen, maar ik zag in de hoek van de schuur een meisje liggen."

"Wat? Wie?" vraagt Harry.

"Geen idee... Ik heb haar nog nooit gezien. Ze ziet er slecht uit..."

"We moeten haar helpen", zegt Liam.

Gelijk loopt iedereen naar de deur en probeert naar buiten te gaan. Helaas kun je niet met vijf mensen tegelijk door de deur, waardoor iedereen op de grond valt.

Als ik nu niet zenuwachtig en nieuwsgierig was geweest lag ik nu slap van het lachen. Ik wacht tot iedereen weer staat en buiten is.

Dan loop ik zelf ook naar buiten. Stil lopen we met z'n vijven naar het schuurtje.

We lopen stil naar binnen door de deur die nog open staat. Zodra we binnen zijn, gaan we naar het hoekje en zien het meisje liggen.

Ze heeft dikke wallen onder haar ogen en haar haar zit helemaal door de war. Haar kleren zien er ook vies uit.

Naast haar ligt een tasje waar ik een stukje van een flesje uit zie steken. We kijken elkaar aan.

"Waarom zou ze hier liggen?" vraagt Zayn, terwijl hij met zijn hand door zijn haar gaat.

"Wat doet ze hier?" hoor ik een van de jongens zachtjes fluisteren om het meisje niet wakker te maken.

Pov Lucy:

Ik word wakker van stemmen. Ik open voorzichtig mijn open en zie dan 5 jongens staan. Snel doe ik mijn ogen weer dicht. Volgens mij hebben ze niet gezien dat ik wakker ben.

Totdat ik iemand hoor zeggen: "Volgens mij is ze wakker."

Ik blijf zo stil en rustig mogelijk liggen. Een van de jongens begint tegen me te praten.

"Ben je wakker?"

Ik open voorzichtig mijn ogen en bekijk de jongens een voor een.

"Hoe heet je?" vraagt een jongen met geblondeerd haar.

"Lucy" zeg ik zachtjes.

De jongen met het geblondeerde haar pakt mijn arm en helpt me voorzichtig omhoog.

"Wat doe je hier?" vraagt hij bezorgd. De andere jongens hebben ook een bezorgde uitdrukking op hun gezichten.

"Lang verhaal", zucht ik.

"Laten we naar binnen gaan. Dan krijg je wat drinken en leg je het ondertussen uit", zegt een jongen met gekruld haar.

Ik knik en loop achter de jongens aan. De jongen met bruin warrig haar pakt mijn tasje en loopt achter ons aan.

Zodra we door de deur zijn gelopen staan we in een hele grote keuken. Er staat een grote eettafel en er is een kookeiland.

Een van de jongens pakt een glas en doet er wat water in. De rest gaat aan de eettafel zitten.

Ik loop ook voorzichtig naar de eettafel toe en ga ongemakkelijk naast de jongen met het geblondeerde haar zitten.

"Laten we ons eerst maar even voorstellen..." zegt een jongen met - letterlijk - perfect haar, "Ik ben Zayn."

"Ik ben Harry", zegt de jongen met de krullen.

"Louis", zegt de jongen met het bruine, warrige haar.

"Ik ben Liam", zegt de jongen, waaraan je kunt zien dat je hem vaak in de sportschool zal vinden.

"En ik ben Niall", zegt de jongen met het geblondeerde haar, met een vriendelijke glimlach. Het valt me op, dat hij als enige een Iers accent heeft.

De namen komen me bekend voor maar ik weet niet waarvan.

Dan begin ik begin te vertellen over wat er is gebeurd. Vanaf het moment dat mijn ouders mij vertelden dat ze niet mijn ouders zijn, tot nu.

Ondertussen voel ik de tranen over mijn wangen stromen en merk ik hoe Niall zijn arm om mij heen slaat. De jongens kijken elkaar, wanneer ik alles heb verteld, aan en lopen door een deur waarna ze hem dichtdoen.

Ik zit nu alleen aan de tafel en kijk een beetje rond, terwijl ik nog een slokje neem van mijn water.

Ik hoor de jongens met elkaar praten maar ze spreken te zacht om het te kunnen verstaan. Ik neem nog een slok van mijn water, waarna ik met de mouwen van mijn jas, die ik nog steeds aan heb, mijn tranen weg veeg.

Pov Harry:

We lopen naar de woonkamer.

"Wat doen we met haar?" vraagt Niall fronsend.

"We kunnen haar niet wegsturen. Ze kan nergens heen." zucht Louis.

"Misschien kan ze hier voorlopig blijven... Dan kunnen we kijken wat we voor haar kunnen doen." Liam kijkt ons vragend aan.

Ik knik "Dat is wel het beste, denk ik."

"Ze kan wel in de logeerkamer naast Liams kamer slapen." zegt Zayn.

We lopen terug naar de keuken en gaan weer zitten. Ze kijkt ons met betraande, verdrietige ogen aan.

"We hebben overlegd en besloten dat je voorlopig hier mag blijven, omdat we je niet op straat rond laten lopen. Als je wil, tenminste." Niall zegt het met een kleine glimlach op zijn gezicht.

Ze kijkt ons blij en verrast aan. "Mag dat echt?" ​

"Ja. Ik kan je laten zien waar je kunt slapen", zeg ik.

Ze knikt verlegen en ik neem haar mee naar boven naar de logeerkamer. Zodra ik de deur open kijkt ze me met grote ogen aan.

"Mag ik hier echt slapen?" vraagt ze met verbazing.

"Ja, vind je het mooi?"

"Mooi? Het is geweldig!" zegt ze, terwijl ze de kamer rond kijkt met grote ogen.

Alweer het 2de hoofdstuk van How we met. Hoeveel woorden willen jullie het liefst in een hoofdstuk hebben?