Last Wish ✔

Chapter 1

Η μητέρα μου πλέκει τα δάχτυλα της μεταξύ τους και μου ρίχνει ένα καθησυχαστικό βλέμμα. Αχ μητέρα εγώ θα έπρεπε να σε παρηγορώ και όχι το αντίθετο.

《Γιατρέ όλα καλά; Τι συμπέρασμα βγάζετε από τις εξετάσεις;》Ρωτάει όσο πιο διακρτικά μπορεί και ο γιατρός βγαίνει από τον δικό του κόσμο και μας κοιτάζει χαμένος.
《Εμ..οι εξετάσεις δεν ήταν τόσο καλές αυτήν την φορά. Αν και-》
《Απλά πείτε την αλήθεια. Θα ήταν καλύτερα για όλους μας》Τον προτρέπω ευγενικά χωρίς να χάνω το χαμόγελο από τα χείλη μου.

Αφού μου ρίχνει ένα περίεργο βλέμμα, σηκώνεται όρθιος.
《Πολύ καλά κυρία Παπαϊωάννου. Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Οφείλω να ομολογήσω πως η μυοπάθεια χέλμερ είναι απίστευτα σπάνια. Οι μυς σας έχουν αποδυναμωθεί πάρα πολύ και σιγά σιγά η καρδιά σας φαίνεται να υποχωρεί. Τα χάπια σας δεν σας δίνουν την απαραίτητη ενέργεια. Θα σας χορηγήσω ένα τελευταίο πακέτο. Όταν τελειώσει.. θα-》
《Θα βρίσκομαι σε ένα καλύτερο κόσμο》Απαντώ με ένα παράξενο συναίσθημα να φωλιάζει στην καρδιά μου.

Κανονικά δεν θα έπρεπε να νιώθω λύπη καθώς ήξερα από την αρχή ποια θα είναι η κατάληξη μου. Όμως είναι δυσκολότερο από όσο περίμενα.
《Πόσο καιρό έχει;》Ρωτάει η μητέρα μου που δεν καταφέρνει να κρύψει τα δάκρυα της.
《Είκοσι μέρες περίπου. Μακάρι να μην χρειαζόταν να το περάσετε όλο αυτό. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι και βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση και εγώ ο ίδιος. Ειλικρινά-》

《Μα δεν πειράζει. Δεν μπορούμε να τα κερδίσουμε όλα. Έχω είκοσι πολύτιμες μέρες να ζήσω όλα αυτά που δεν πρόλαβα. Μην κοιτάτε το αρνητικό. Ξεχάστε πως σε είκοσι μέρες δεν θα είμαι εδώ και σκεφτείτε πως έχουμε είκοσι μέρες για να κάνουμε διασκεδάσουμε》Η μητέρα μου σηκώνεται και με αγκαλιάζει  αυθόρμητα.
《Λοιπόν θα μου δώσετε τα ρετροξίλ;》Κοιτάζω τον γιατρό ο οποίος μου νεύει καταφατικά και βγάζει από το συρτάρι τα χάπια.
《Εσύ νεαρή μου είσαι η πιο γενναία κοπέλα που έχω δει ποτέ μου》
《Θα το πάρω ως κοπλιμέντο. Σας ευχαριστώ πολύ. Θα τα ξαναπούμε, λογικά》Μου χαμογελάει και μου κλείνει το μάτι.

Η μητέρα μου τον ευχαριστεί βιαστικά και βγαίνουμε έξω μαζί.
《Ελευθερία..》
《Αυτό θέλω επιτέλους μαμά, ελευθερία. Και σε λίγο καιρό θα την έχω》Της απαντώ γλυκά και της κρατάω το χέρι για λίγα δευτερόλεπτα. 《Άντε πάμε σπίτι. Θέλω να δω τον μπαμπά και το μικρό ζιζάνιο που μου έχει φάει την ζωή》Λέω γελώντας και καταλήγουμε να γελάμε και οι δύο.

Στην διαδρομή είμαστε και οι δύο βουβές. Το ραδιόφωνο παίζει σιγανά ελληνικά παλιά τραγούδια και εγώ κοιτάζω έξω, τον γαλανό ουρανό παρέα με τους άσπρους φίλους του. Τελικά κανείς δεν είναι μόνος του. Πόσο μάλλον εγώ η ίδια.. που μπορεί να μην είμαι υγιής αλλά έχω την καλύτερη οικογένεια και τους καλύτερους - αλλά χαζούς- φίλους του κόσμου.

Ποτέ μην κοιτάς μόνο τα αρνητικά. Ποτέ μην το βάζεις κάτω. Μην αφήνεις τον εαυτό σου να νομίζει πως είναι αβόηθητος, πως δεν είναι ο ιδανικός. Αγάπα τους γύρω σου. Αγάπα τον εαυτό σου. Γιατί στο τέλος μόνο η αγάπη μένει.

《Σε αγαπάω μικρό χαζό πλασματάκι》Λέω καθώς τσιμπάω τα μάγουλα του μικρού μου αδερφού.
《Εγώ σε αγαπάω όταν μου δίνεις γλυκά》Μου βγάζει την γλώσσα του και αμέσως τρέχει στο ψυγείο.

Ο πατέρας μου με κοιτάζει φανερά συγκινημένος και τον αγκαλιάζω στοργικά.
《Μην τον αφήσεις ποτέ μπαμπά. Έχει χρυσή καρδιά. Σου μοιάζει μόνο που είναι ομορφότερος.》Του ψιθυρίζω παιχνιδιάρικα και του χαλάω τα μαλλιά. Εκείνος γελάει σιγανά προσπαθώντας να αποβάλλει την μελαγχολία του.
《Ξέραμε πως κάποια στιγμή θα γινόταν αυτό. Είμαι εντάξει με την ιδέα. Απλά θέλω μια χάρη.. θέλω να.. να φτιάξω μια λίστα με τις επιθυμίες μου και να τις εκπληρώσω όλες. Φυσικά θα είμαι καλά και πάντα μαζί με κάποιον ακόμα. Μπορώ μπαμπά;》Τον κοιτάζω μέσα στα μάτια με το πιο γλυκό βλέμμα που έχω, κάτι τέτοιο τον λυγίζει πάντα.
《Ξέρεις πως δεν μπορώ να σου αρνηθώ με τίποτα. Ειδικά τώρα. Άντε να φτιάξεις την λίστα σου τώρα.》
《Ω ξέρω ήδη τι θέλω》Λέω με φωνή ντίβας και τινάζω το μαλλί μου με αποτέλεσμα να γελάμε ασταμάτητα.

Κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου. Αρπάζω το μπλε ημερολόγιο μου, τινάζω την σκόνη και επιλέγω το κόκκινο στυλό.

Ας ξεκινήσω λοιπόν. Αυτή είναι η ζωή μου. Είκοσι μέρες για να εκπληρώσω τα όνειρα μου, τις βαθύτερες επιθυμίες μου.

Με λένε Ελευθερία Παπαϊωάννου και σε προσκαλώ στο ταξίδι μου. Συνόδευσε με.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Νέα ιστορία κυρίες και κύριοι! Ένας νέος κόσμος λίγο απαισιόδοξος αλλά με πολλά μηνύματα για όλους μας! Ακολουθήστε την Ελευθερία σε ένα ταξίδι απελευθέρωσης και δεν θα χάσετε!