She is mine [ΥΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

#1 |A fresh start~

«Λοιπόν» Μίλησε η Φωτεινή και αυτόματα σπάσαμε την χειραψία και κοιτάξαμε την Φωτεινή

«Άντε, λέγε» Είπα ενθουσιασμένα και η Χαρά έκατσε δίπλα στην Φωτεινή

«Είναι αυτός στην μέση με την άσπρη μπλούζα» Μου ψιθύρισε

«Για τον Γιώργο λέτε;» Ρώτησε η Χαρά ψιθυριστά

«Ναι» Απάντησε η Φωτεινή

Για να έχετε μια γενική εικόνα η Φωτεινή ήταν στην μέση ενώ εγώ και η Χαρά γέρναμε στην Φωτεινή ενώ μιλούσαμε και κοιτούσαμε έντονα τα αγόρια απέναντι

Τότε σήκωσαν και οι δύο το κεφάλι και μας κοίταξαν εξεταστικά

Χεχ, shit

Τότε κατευθείαν κοιτάξαμε η μια την άλλη

Η Φωτεινή και η Χαρά είχαν γίνει πιο κόκκινες από ντομάτες

«Γιατί είστε πιο κόκκινες από κραγιόν από τα μακ» Ρώτησα πάλι ψιθυριστά

«Για την Φωτεινή το καταλαβαίνω, αλλά εσύ Χαρά;» Την ρώτησα

«Είναι ένας εκεί πέρα ρε, αυτός δίπλα από τον Γιώργο και δεν έχουμε μιλήσει ποτέ, η μόνη φορά ήταν όταν του έριξα καφέ πάνω του πριν λίγο» Μου είπε ενώ ψυθίρισε

«Και πότε πρόλαβε να αλλάξει;» ρώτησα

«Που θες να ξέρω» Μου απάντησε

«Ε κορίτσια;» Ρώτησε η Φωτεινή και εγώ με την Χαρά σηκώσαμε τα βλέμματα μας για να την κοιτάξουμε

«Παρακαλώ;» Είπαμε και οι δύο την ίδια στιγμή

«Γιατί ψιθυρίζεται ακόμα και γιατί έχετε κυριολεκτικά ξαπλώσει πάνω μου;» Ρώτησε η Φωτεινή και τότε σηκωθήκαμε και οι δύο

«Σωστά, σόρρυ» Είπα

«Που είναι όλοι;» Ρώτησα ενώ κοιτούσα το προαύλιο και δεν ήταν σχεδόν κανείς

«Όλοι βγαίνουν στην κεντρική αυλή και πιο μετά έρχονται εδώ για τον αγιασμό και φεύγουν» Μου απάντησε η Χαρά ενώ με έβλεπε

Κοίταξα μια τα αγόρια καλύτερα μιας και ένας από αυτούς μου θύμιζαν κάποιον

Ο Στέλιος!

«Στέλιο!» Φώναξα ενθουσιασμένη ενώ σηκώθηκα όρθια

Αυτός με κοίταξε για μια φάση μπερδεμένα και μετά γούρλωσε τα μάτια του από έκπληξη και ενθουσιασμό

«Ρία!» Είπε και τρέξαμε ο ένας πάνω στον άλλον και αγκαλιαστήκαμε

«Θεέ μου έχω να σε δω τόσο καιρό» Είπε ενώ βρισκόμουν στην αγκαλιά του