JUST LET ME RANT HERE. I KNOW NAMAN NA AKO LANG MAKAKABASA NITO KAYA SAFE TAYO DITO HAHAHAHAHAHA😂
Every time na may quiz or exam, ako palagi yung hinahanapan niyo nang reviewer. I mean it doesn't matter naman nung una na nag aask kayo sa akin kaso yung halos ibigay na nga yung pointers at isusulat niyo nalang? Parang sobra naman ata hahahahahahaha
Feeling mo ata lagi akong magpoprovide nang reviewer for you. Well it's finals already, you need to do something about what you need. Gawa ka naman paraan, di ko na isusubo sa inyo yung mga need niyong ireview. KAKASAWA!!!
Tsaka isa pa, everytime na uuwi ako sa galing school lagi akong may realization na hindi ako nagiging masaya pag kasama kayo. I mean oo, tumatawa ako sa mga jokes niyo, kaso lagi nalang talaga. Feeling ko may something. Dabest talaga yung mga tropa ko nung shs. Basta di ko mafeel sa inyo yung nafefeel ko sa kanila. Although never niyo ko pinilit sa mga trip niyo na di ko trip pero kasi diba? Mas maganda kung yung trip natin iksa lang kaso hindi kasi. Ako lang yung iba yung trip sa inyo kaya feeling ko nagiisa lang ako. May mga inside topics kayo na kayo lang nakakagets. Ang hirap nang ganun. Tsaka feeling ko lagi akong naleleft behind sa tropahan natin. I don't know I just felt it. Di ako galit sa inyo, sadyang di ko lang mafeel yung happiness na nafefeel ko when I'm with my old friend. I felt contented. I feel like they're enough. Sadly, we are far to each other tas yung malalapit lang sa akin, busy sa studies. Basta the best sila, walang makakatalo.
I know it's bad pero gusto kong humiwalay sa inyo. Di ko nakikita sa inyo na gusto ko kayong maging friend forever pero wala kayong ginawang masama sa akin as in wala talaga. Swear it's just that di ko talaga mafeel yung joy na hinahanap ko. Sana next sem mafeel kona.
